ค่ำนี้ราตรีมืดมิด เมฆปิดหมอกบังฟ้าใส ดาวดวงส่องแสงห่างไกล หัวใจหม่นหมองโรยรา แสงจันทร์เคยทอเย็นอ่อน ใยซ่อนหนีหน้าหลบหาย ป่านนี้จะเป็นเช่นไร ไม่ได้พบเจอคนดี นานแล้วไม่ได้สบหน้า พบตาดวงน้อยสดใส เฉกจันทร์ที่บนฟ้าไกล หลบลี้หลีกหายไร้แวว หากฉันเอ่ยขอใดได้ จะขอกลายเป็นหิ่งห้อย ดวงน้อยโบกโบยไปไกล ไปไกลจนถึงใจเธอ จะขอเปล่งแสงแรงกล้า ยิ่งกว่าตะวันไหนไหน คอยอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล ส่องแสงสดใสให้เธอ ค่ำนี้ท้องฟ้ามัวหมอง จันทร์ส่องนวลแสงหลบหาย อย่าเศร้าไปเลยกลอยใจ ดาวดวงน้อยจะอยู่กับเธอ
Saran 18 ธ.ค. 2551 09:56 น. - ID 121454 
794
1
0
18 ธันวาคม 2551 13:46 น. - comment id 925643
อารมณ์คิดถึงและห่วงหาสินะ
19 ธันวาคม 2551 09:57 น. - comment id 926044
เขียนกลอนอยู่ซุ้มไหนเนี่ย.. เผอิญเป็นศิษย์เก่า...ซะด้วยสิ
24 ธันวาคม 2551 13:12 น. - comment id 928429
รักคนเขียนมากๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
