ไม่เคยรู้ว่าเคยรักสักปานนี้ ผ่านมากี่ฟ้าฝนยังทนหนาว ตัวคนเดียวเที่ยวเดินหนทางยาว มีเพียงดาวพราวพร่างกลางกมล หากตัวเธอผ่านมาเพียงชั่วครู่ สำนึกรู้ทนอยู่สู้แดดฝน คือสถิตเพื่อรอใครสักคน มาร่วมเดินอยู่บนหนทางใจ คือคนนี้ที่รอและเสาะหา คือนางฟ้าลงมาแนบชิดใกล้ คือเพื่อนสุขทุกข์ยากทางอีกไกล คือเส้นทางสายใหม่ของสองเรา ขอเพียงเธอตอบมาคำว่าใช่ เชื่อมสะพานหัวใจคลายความเหงา คอยกระซิบวาจาจากนงเยาว์ ทุกค่ำเช้าเจ้าไยไม่ตกลง หากผ่านมาพักเหนื่อยแล้วบินจาก คงลืมยากหากไปไม่ประสงค์ แต่ไม่กล่าวถ้อยคำให้ต่ำลง อวยพรส่งให้เธอนั้นโชคดี เมื่อแรกพบก็รู้ว่าแรกรัก และแน่นหนักรักมั่นมารศรี เพียงกานดายื่นให้มิตรไมตรี โลกใบนี้จักมีแค่สองเรา
16 ธันวาคม 2551 22:22 น. - comment id 924858
ขอให้โชคดี....พบเธอไวไวนะคะ (ไวไวไม่ใช่บหมี่นะ....)
16 ธันวาคม 2551 22:36 น. - comment id 924865
เยี่ยมยอด ตลอดกาล
16 ธันวาคม 2551 22:36 น. - comment id 924866
ว๊าววววววววว ชอบจังเลยคะ อิอิ แล้วงี้หงส์ฟ้าทิ้งลงได้ไงอ่า แวะมาแซวค่า
16 ธันวาคม 2551 22:36 น. - comment id 924867
หากพบแล้วและไขว่คว้ามาได้ หมั่นถนอมให้ยืนยาวนะครับ
17 ธันวาคม 2551 02:11 น. - comment id 924942
คอยลุ้นเป็นกำลังใจเอาใจไปช่วยลุ้นให้เจ้าค่ะ..
17 ธันวาคม 2551 07:30 น. - comment id 924970
เพราะจังค่ะ รักหวานๆ วันหนาวๆ
17 ธันวาคม 2551 15:17 น. - comment id 925142
ขอบคุณคุณกิตเวทย์ ที่คอยส่งใจให้กฤตศิลป์เสมอ
17 ธันวาคม 2551 15:19 น. - comment id 925143
คุณกันนามอบให้ คือแรงใจผู้โหยหา ซึ้งยิ่งคำนรรจา ขอบอกว่าขอขอบคุณ
17 ธันวาคม 2551 15:20 น. - comment id 925144
คุณพิมญดา กฤตศิลป์ต้องขอขอบคุณยิ่งครับ
17 ธันวาคม 2551 15:21 น. - comment id 925145
คำสอนของคุณกุ้งก้ามกรามนั้น กฤตศิลป์จะจำขึ้นใจครับ
17 ธันวาคม 2551 15:22 น. - comment id 925146
คุณ Salukphin ผมจะพยายามครับ ขอบคุณมาก
17 ธันวาคม 2551 15:23 น. - comment id 925147
คิดถึงครูกระดาษทรายจังครับ