หนุ่มเท่สาวราม2
Saran
เมื่อแรกพบเห็นใบหน้าสาวราม
ดอกไม้งามได้ผลิบานกลางใจฉัน
ส่งยิ้มให้มอบยิ้มตอบแทบทุกวัน
เก็บไปฝันนอนเพ้อไม่เสื่อมคลาย
จากวันนั้นเธอส่งยิ้มขึ้นมาให้
ฉันยิ้มตอบกลับไปแล้วใจหาย
ที่อาจารย์เรียกไปถามเสียมากมาย
ว่าทำไมถึงยิ้มได้อยู่คนเดียว
จนวันนี้ที่เราพบกันอีกครั้ง
พลันความหวังในใจเริ่มฉายแสง
เธอส่งยิ้มแลทักทายฉันแก้มแดง
เธอแก้มแดงฉันยิ้มตอบมอบกลับไป
กว่าจะได้ชื่อเบอร์เธอช่างยากเข็ญ
แม่เนื้อเย็นใจเธอคล้ายดังหินผา
อาจเป็นเพราะหน้ามนคงเกรงว่า
ฉันเป็นคนปลิ้นปล้อนกะล่อนลวง
เธอคงไม่รู้ว่าฉันนั้น
หมายมั่นคงเพียงเธอเมื่อแรกเห็น
หากให้เผยใจออกให้ชัดเจน
ก็คงเห็นเพียงเธออยู่เต็มบาน
มีแต่ความจริงใจที่มอบให้
มีแค่ความห่วงใยอยู่เสมอ
มีหนึ่งใจเฝ้าเก็บไว้ให้เพียงเธอ
ไม่เลิศเลอหรูหราเช่นใครใคร