หน้าส่วนตัว
ตอนทำ ก็ทำ ไม่เคยคิด
เที่ยวมา สำนึกผิด ในตอนนี้
เก็บเศษ อะไรอะไร ฉันไม่มี
ดอกไม้ ช่อนี้ เอาคืนไป
ถ้าไม่เก็บ ก็ได้ ฉันไม่ว่า
ถังขยะ หนาหนา ฉันเก็บให้
ประทับตรา บาจา ให้แน่ใจ
จะได้รู้ เข้าใจง่าย ไม่มากคำ
ทำฉัน ตบตี เหมือนหมูหมา
ยังมีหน้า คืนมา คิดตอกย้ำ
ร้อยชาติ ก็ไม่ลืม ความระกำ
ความระยำ ชี้ฉัน พอกันที
มาทางใหน เรียนเชิญ ไปทางนั้น
สิ้นกัน จบไปนาน นานแล้วนี่
ย้อนมา หาหอก กี่ดอกดี
ใสหัว ออกไปที ฉันเกลียดเธอ
จักรพรรดิหยก 8 ธ.ค. 2551 23:35 น. - ID 121154 
826
1
0
8 ธันวาคม 2551 23:49 น. - comment id 922447
หูย จำเลยรักจริงๆ ใครเป็นโสรยากันล่ะนี่
9 ธันวาคม 2551 09:33 น. - comment id 922537
โห.............
9 ธันวาคม 2551 14:45 น. - comment id 922622
ใจเย็น น้องชาย ฟูมฟาย อะไร หนักหนา ประสบการณ์ มากราคา รู้ไหมว่า ไม่มีใคร สอนให้ใคร ง่ายง่ายหรอก นายนี้รู้สึกว่าอกหักหนักกว่าพี่อีกนิ...
9 ธันวาคม 2551 22:16 น. - comment id 922753
ได้อรรถรส........เอ้ย...ได้อารมณ์จริง ๆ ...แบบว่า..จำเลยรักคงจะเอาไม่อยู่...น่าจะเป็น........อืม...ขันทีขยี้สนม...อะไรปะมาณนั้น..อิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
