ไม่กล้าบอก

Saran

มีคำๆหนึ่งเก็บไว้ในใจเรื่อยมา
ไม่รู้ว่าจะเอ่ยมันดีไหม
ไม่รู้ว่าจะเผยออกมาเมื่อไร
หรือเมื่อยามเธอส่งยิ้มผ่านมา
   ก็ได้แค่เพียงเก็บไว้ในอก
พาพกไปด้วยทุกหนแห่ง
ครั้นจะเอ่ยออกไปใจเต้นแรง
แก้มแดงๆของเธอมันบีบใจ
   ไม่กล้าแม้เพียงจะเอ่ยปาก
ทั้งที่ใจแสนอยากเผย
ก็คงต้องปล่อยเลยตามเลย
ลอยผ่านไปตามเคยกับสายลม
   หากฉันรู้สักนิดว่าเธอมีใจให้
จะใกล้ไกลเธอก็คิดถึงฉัน
จะไม่รอที่จะเอ่ยมาแสนนาน
คำๆนั้นคือรักมอบไว้เพียงเธอ				
comments powered by Disqus
  • krajokngao

    4 ธันวาคม 2551 15:13 น. - comment id 921168

    ไม่เอ่ยไปแล้วใยใครจะรู้
    จะเงียบอยู่ทำไมเสียหนักหนา
    อย่าปล่อยผ่านเลยกาลและเวลา
    สิ่งล้ำค่าไม่เอื้อมคว้าโอกาสดี
    
    บอกออกไปด้วยใจที่มุ่งมั่น
    เป็นอย่างไรช่างมันขอสุขขี
    ได้หยิบยกจากอกไปเสียที
    ความรู้สึกที่มีให้เธอฟัง
  Saran
ชื่อบล็อก

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน