อันน้ำเมาที่ว่าขมขรมโศก ตรึงทั้งโลกให้จมอยู่ผู้ผิดหวัง ผ่านวันคืนก็สลายไม่จีรัง ไม่เหมือนดังรักร้าวเศร้าจนตาย
16 พฤศจิกายน 2551 16:33 น. - comment id 914188
ว่าโศกเอ๋ย เคยเศร้า เหงาชั่วพัก ไหนนะรัก แน่แน่ว แล้วจางหาย เพียงน้ำเมา ติดตรึง จึงมิวาย บอกออกปาย เหล้าอีกกม พ๊มม่ายเมา มาทักทายคุณลมแปรแขมร์เลอนะครับ
16 พฤศจิกายน 2551 17:31 น. - comment id 914203
ขอบคุณครับ แบบว่าตอนนี้กำลังฟุงซ่าน....กลอนก็เลยออกมาแนวนี้ครับ เพียรพร่ำแต่งชีวิต ขณะความคิดหยุดเคลื่อนไหว ฝันเฟื่องทุกเรื่องไป ดูดูใจเริ่มสับสน คอยปลอบให้ความคิด และจริตอย่าเปปน ที่ว่าคนหนอคน คงจำนนต่อนิยาม
16 พฤศจิกายน 2551 17:48 น. - comment id 914209
ไม่เที่ยง ไม่แท้ แน่ชีวิต ถูกผิด หรือพ้น คนหยาม เพียรนะ อย่าละ พยายาม งดงาม ชีวิต อิสระชน ขอแจมคับ
16 พฤศจิกายน 2551 21:44 น. - comment id 914312
เมาสุรา ยาดอง เป็นของเล่น ไม่ว่างเว้น ไม่เป็นไร เมาไม่หนัก แต่เมารัก ยิ่งหนักหนา คราหยุดพัก ต้องชะงัก งงงัน อันตราย ไม่เมาเหล้า ไม่เมารัก ดีที่สุด อิอิ
17 พฤศจิกายน 2551 07:22 น. - comment id 914432
การดื่มสุราทำให้ความสามารถในการทำใจลดลง
17 พฤศจิกายน 2551 16:59 น. - comment id 914631
อยากเมาเหล้าให้หนัก อยากลืมรักคนไม่จริงใจ แต่พอดื่มเหล้าทีไร หัวใจยิ่งคิดถึงเธอ เลิกเหล้านะพอทำได้ เลิกตัดใจคงไม่มีทาง เมาเหล้าน่ะทรมาน แต่เมารักสาบานยากจะลืม