ว่างให้โทรหา สัญญาจะไม่ลืม

เวลา

    เธอมองตาฉันหวั่นไหวให้ไหลหลง
เธอคงไม่คิดไกลใช่ไหมหนา
แค่การพบพานที่ผ่านมา
คงไม่มีค่าแก่สานตาเธอ
   เพราะอะไรทำไมจึงได้พบ
พรมลิขิตหรือกลั่นแกล้งหนใหน
ดลพบกันคืนนั้นท่ามกลางแสงไฟ
แอบคิดไกลอยากผากใจไว้ที่เธอ
   กับคำถามหนึ่งคำจากปากเธอ
ทำไมเหรอจึงพบกันวันนั้นได้
หากไม่ไปกับเขาเราก็ไม่เข้าใจ
ว่าทำไมจึงไปหรือเพื่อพบใครสักคน
   จากวันนั้นถึงวันนี้ยังรอเธอ
ไม่ต้องเลือกฉันถ้าเธอแค่เผลอใจ
ไม่จริงจังกับความรู้สึกนั้นไม่เป็นไร
แค่มีกันไว้ในใจก็เพียงพอ
    โทรหาบ้างในวันที่เธอเหงา
อย่าให้นั่งเฝ้ารออย่างนี้หนา
ว่าจะตัดใจจากไปอย่างไม่ลา
เธอก็กลับมาทวงสัญญาบอกให้รอ
    ช่วงนี้เธอหายไปใหนกับใครกัน
ให้ฉันนั่งอ้างว้างหงอยเหงา
มีเวลาอย่าลืมสัญญาของเรา
ยังมีคนหนึ่งเฝ้ารอเธอกลับมา				
comments powered by Disqus
  • เรียกผมสมชาย

    15 พฤศจิกายน 2551 16:44 น. - comment id 827934

    เธอโทรมานะ...แต่แบ็ตฯ ของฉันหมด...เขาไม่โทรมา...เราก็ต้องโทร...สุดท้ายก็ได้คุยกัน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน