ในภวังค์ความฝันมีฉันเธอ แย้มยิ้มอยู่เสมอเมื่อเคียงใกล้ ในห้วงฝันเราแอบอิงอุ่นไอ เคียงหัวใจเคียงกายซบไหล่อิง แต่ยามตื่นนั้นขื่นหัวใจนัก คนเคยรักเย็นชามาทอดทิ้ง เหลือเพียงลมโอบกายในความจริง ได้แต่นิ่งให้น้ำตามาปลอบโยน ผิดอันใดหรือที่ทำให้เมินหมาง ไม่กระจ่างดั่งงมทางไปสุดโพ้น มีใหม่หรือหัวใจจึงเอนโอน ฉันจึงโดนทิ้งไว้ไม่ใยดี กลับมาบอกซักคำเถิดคนเคยรัก อย่าหาญหักทำร้ายใจเพียงนี้ หากจะไปอยากให้จากกันด้วยดี เหลือไมตรีฐานะที่เคยคุ้นกัน
สายลมเดือนตุลา 30 ต.ค. 2551 10:23 น. - ID 119980 
978
1
0
30 ตุลาคม 2551 12:03 น. - comment id 908687
ผิดตรงไหนไม่รู้เธอจึงโกรธ ได้รับโทษโดยที่ไม่รู้เหตุผล ได้แต่ก้มหน้ารับข้อหาอย่างจำนน แค่เป็นคนที่รักเธอมันผิดมากหรือไร
30 ตุลาคม 2551 14:45 น. - comment id 908730
อยาก....จะพูดคำว่า....ขอโทษ..... แต่....ก็ไม่รู้ว่าโกรธ....อะไร..... อยาก...จะพูดให้เธอ....เข้าใจ..... แต่....ก็เข้าใจ.............ทุกอย่างดี....
30 ตุลาคม 2551 15:14 น. - comment id 908739
หวัดดีค่ะใครหนอช่างใจดำกับน้องบัวได้ถึงเพียงนี้ ไพเราะมากค่ะน้องบัวสบายดีนะคะ
30 ตุลาคม 2551 16:35 น. - comment id 908761
มันเป็นเรื่อง สัมพันธ์ผูก ใช่ถูกผิด มันเป็นเรื่อง ของความคิด ใช่ผิดไม่ มันเป็นเรื่องที่ใจต้องตรงใจ ถ้าเดินไปด้วยไม่ได้...ให้เลิกรา อย่ายอมแพ้แท้ท้อจะขอบอก ไม่ตายหรอกถ้าเพียงอดเสน่หา ถ้าอดข้าวตัวเจ้านี้วายชีวา เถอะรีบหา รักใหม่..ไว้ทดแทน..
30 ตุลาคม 2551 19:35 น. - comment id 908822
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
