ตั้งแต่วันที่รู้จักกัน คุณก็ทำให้ฉันเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ บางวันเป็นคนอารมณ์ดี บางที... ก็เงียบเหงาว้าวุ่นใจ คำพูดบางคำทำให้ฉันคิดมาก อยากบอกนะว่าหวั่นไหว หลับตา... แอบคิดไปไกล... ล่องลอยละลายไปกับคำพูดของคุณ แค่บอกคิดถึงสั้น - สั้น รู้ไหมว่าฉันอบอุ่น เหมือนฟังเพลงรักหวานละมุน กรุ่นอยู่ในไอรักจาง แต่บางทีที่คุณนิ่งเงียบ รู้ไหม... ฉันหนาวยะเยียบ... เคว้งคว้าง... เหมือนระหว่างเราช่างห่าง ความสัมพันธ์ไกลและบาง... จนเกินเป็นไป... ตั้งแต่วันที่รู้จักกัน บางที... คุณทำให้ฉัน... อยากร้องไห้ มีความอบอุ่นอ่อนหวาน... ...ผสานอยู่ในความเดียวดาย... ฉันก็แค่อ่อนไหว......... ... แม้จะเข้าใจ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะผูกพัน... ................................................... มีความอบอุ่นอ่อนหวาน... ... ผสานอยู่ในความเข้าใจ บางทีฉันก็แอบโกหกตัวเองอย่างเดียวดาย ว่าคุณก็คงมี ใจ ให้ฉัน... เช่นกัน... ...................................................
24 ตุลาคม 2551 07:46 น. - comment id 906778
ชอบคะ
24 ตุลาคม 2551 11:15 น. - comment id 906853
24 ตุลาคม 2551 12:23 น. - comment id 906872
ตั้งแต่เห็นนามปากกา "นั้งยิ้มริมระเบียง" ก็ทำให้โคลอน (o*^__________________^*o) หาเวลาไปยิ้มริมระเบียงเช่นกัน...
25 ตุลาคม 2551 00:52 น. - comment id 907190
25 ตุลาคม 2551 13:28 น. - comment id 907382
นี่แหละหนอ... อารมณ์ยามรัก
25 ตุลาคม 2551 22:42 น. - comment id 907539
คุณฟ้า ขอบคุณที่แวะมาบอกว่าชอบค่ะ
25 ตุลาคม 2551 22:44 น. - comment id 907540
คุณ เฌอมาลย์ แอบมานั่งยิ้ม เคยเป็นเหมือนในกลอนก็ยอมรับมาดีกว่า อิอิ
25 ตุลาคม 2551 22:45 น. - comment id 907541
คุณ โคลอน คิดถึง ๆ ๆ ๆ นะ สบายดีไม๊
25 ตุลาคม 2551 22:47 น. - comment id 907542
คุณ นานมาแล้ว ขอบคุณที่แอบมาอ่านค่าาาา
25 ตุลาคม 2551 22:49 น. - comment id 907544
คุณ ฟา อารมณ์ยามรักจริง ๆ ด้วย แต่ไม่อยากคิดถึงอารมณ์ยามชังเลย ไม่ว่าใครจะชังใครก่อน คงเศร้าพอกัน