๑๑ ความรัก..ไม่หวลคืน ๑๑

เฟื่องฟ้าฟ้าขาว

เสียงไม้แห้งกระทบกันใจหวลหา
เหล่านกกาบินกลับรังใจหวลให้
สายลมพัดผ่านแมกไม้ฉันหนาวใจ
สายน้ำไหลจากไปไม่หวลคืน
           เหมือนคนรักจากไปไม่คืนเหย้า
ทิ้งลำนำถิ่นฐานที่เคยชื่น
ทิ้งอดีตที่แสนหวานให้ขมขื่น
ทิ้งวันคืนของสองเรา...ไม่เหลียวมอง
				
comments powered by Disqus
  • ช่ออักษราลี

    19 ตุลาคม 2551 08:05 น. - comment id 905435

    ฟลอเฟื่องฟ้าลีลา-ลีลาศฟ้า
    บรรเลงเพลงเสน่หาพาถวิล
    ณ ราตรีนี้หวนหาน้ำตาริน
    ไฉนสิ้นลีลาศฟ้า-เฟื่องอาลัย
    
    ขออภัยนะคะ เห็นชื่อน่ารักเลยคิด
    เตลิดไกล
  • เพื่อนคนหนึ่ง

    19 ตุลาคม 2551 11:19 น. - comment id 905474

    อันความรักจักหวลคืนก็หาไม่
    อยู่ในใจใช่คืนกลับมาประสาน
    ถึงวันนี้ไม่เป็นเช่นวันวาน
    อดีตกาลที่ผ่านพ้นหมดสิ้นกัน
    
    57.gif
  • ฉางน้อย

    19 ตุลาคม 2551 14:03 น. - comment id 905535

    1.gif36.gif1.gif36.gif
  • tiki

    14 พฤศจิกายน 2551 12:34 น. - comment id 913849

    36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน