ในบางคืนยืนเหงามองฟากฟ้า ยามราตรีกาลเวลาผ่านมาให้ใจเหงา ราตรีนี้คนนี้ดูเศร้าเศร้า ด้วยแรงเหงาจึงมานั่งเศร้า....เฝ้าผิงดาว จากวันผ่านเป็นเดือนเคลื่อนเป็นปี จากนาทีเป็นชั่วโมงและวันใหม่ จากวันนั้นจนถึงวันนี้ยังคงมั่นคงในหัวใจ จากรักที่ห่างไกลแต่ไม่เคยมีใครนอกจากเธอ ใกล้เวลาปลายฝนสู่ต้นหนาว ยังคงมีเรื่องราวอยู่ในใจไม่จางหาย สายลมหนาวดาวพร่างพรายอยู่ทุกคราว คิดถึงเรื่องราววันเก่าๆระหว่างเรา....เศร้าเหลือเกิน ในราตรีกาลนี้ยาวไกลนัก ขอเวลาหยุดพักที่ตรงนี้ นั่งผิงดาวที่พร่างพราวยามราตรี กับหยดน้ำตานี้ที่รินไหล.....ยามใจคิดถึงกัน
5 ตุลาคม 2551 11:05 น. - comment id 902506
สายลมพัดแผ่วเบาในยามเช้า สายลมหนาวพัดผ่านมาอีกกี่หน ยังไม่ลืมคิดถึงใครบางคน แม้จะผ่านไปกี่ฝนกี่หนาวก็ยัง...หนาวน้ำตา เพราะความรักและศรัทธาที่มีให้เธอนั้น คิดว่ามันสำคัญยิ่งใหญ่กว่า ด้วยแรงรักด้วยแรงแห่งศรัทธา ยังรักเธอตลอดมาและคงตลอดไป เอาน้ำตาที่รินไหลมาเดิมพัน เอาความฝันมาวางไว้ที่ตรงนี้ เอาชีวิตทั้งชีวิตที่ฉันมี และสิ่งที่ฉันเป็นอยู่อย่างนี้.....ก็เพราะรักเธอ
5 ตุลาคม 2551 11:49 น. - comment id 902511
บ่มีเวียกติเจ้า อิอิ ย้ายบ่องมาผิงดาวแล้วบ๊อ หายเศร้าไวเด้อ
5 ตุลาคม 2551 12:35 น. - comment id 902514
ไม่มีดาวให้คอยผิง คนให้พิงอิงแนบข้าง เคยมอบใจมาจืดจาง ทิ้งให้ร้างว้างอยู่เดียว
5 ตุลาคม 2551 14:29 น. - comment id 902543
ขอบคุณใบไม้สีชมพู ไม่นึกว่าจะเจอเพื่อนกันในห้องนี้ ขอบคุณ ครูกระดาษที่มาร่วมเติมแต่งกลอน ขอบคุณเพื่อนคนหนึ่งอีกคนนะครับ
5 ตุลาคม 2551 15:58 น. - comment id 902557
อื้ม เป็นตาหน่ายแท้ๆๆ มากะเจอที่นี่อีกละ พ่อใหญ่เอ้ย
5 ตุลาคม 2551 16:00 น. - comment id 902558
สวัสดีครับ...กลอนเศร้าและซึ้งดีจังครับ
5 ตุลาคม 2551 19:21 น. - comment id 902623
คนใจเหงาเฝ้ารออย่างท้อแท้ คอยชะแง้แลหาคืนฟ้าหนาว ย้อนอดีตชีวิตทุกเรื่องราว ใจจึงล้นความปวดร้าวเพียงลำพัง สวัสดีค่ะหนูแวะมาเยี่ยมค่ะ บทกลอนเศร้าจังนะคะ
5 ตุลาคม 2551 20:04 น. - comment id 902638
เรนแวะมาทักทายนะคะ.. บทกวีไพเราะด้วยดิคะ..