หลับตานิ่ง เนิ่นนาน... นึกถึงคืนวันเชื่องช้า ความรู้สึกรุมเร้าตลอดเวลา หัวใจไม่ชินชาซักที เริ่มปะติดปะต่อก่อร่าง เป็นเงาเรื่อรางระยับสี แต่เงาสีดำกลับย่ำยี สอดสลับกับสีอำไพ โลกหล้าอ้าแขนบรรเจิด แสนเพริศพิไลยิ่งใหญ่ แต่แสงสีทองส่องใจ แต่งแต้มเหงาไว้จีรัง ....สุข กับเศร้า หวานและเหงาเคล้าความหลัง เงาเหงาเจ้าคอยคืนรัง กลับฝังลงบนกลางใจ ไม่กล้าปะต่อก่อติด ความคิดหยุดความชิดใกล้ ห่างเหินให้เหมือนคนไกล อยู่กับเศร้าเหงาใจช่างมัน หลับตานิ่ง เนิ่นนาน... ผ่านวันผ่านคืนโศกศัลย์ นิ่งเสียรู้สึกผูกพัน หยุดวารให้ลับไปกับเรา กับคืนเหงาๆ
แจ้นเอง 19 ก.ย. 2551 08:55 น. - ID 118891 
1179
12
0
19 กันยายน 2551 08:59 น. - comment id 896859
เอ้า จะเปลี่ยนสีซักหน่อย ไม่รู้ติดมาได้ไง ขออภัยในความไม่สะดวกนะคะ อิอิ แก้ไม่เป็นซะด้วย ช่วยที
19 กันยายน 2551 09:39 น. - comment id 896871
สุข เศร้า คละเคล้ากันนะคะ
19 กันยายน 2551 09:41 น. - comment id 896873
สวัสดีค่ะคุณแจ้น เป็นเงาเหงาในใจส่วนลึก ที่มาจากอดีต ต้องหาเพื่อนใหม่ค่ะ จะได้ไม่ต้องจมอยู่ในอดีต อิอิ ขออนุญาต แนะเรื่องเปลี่ยนสีนะคะ จากเดิม font color=#280060>...เงาเหงา... เข้าไปล็อกอิน แล้ว เข้าบทกลอนที่แต่ง แล้ว เข้าแก้ไข เปลี่ยนชื่อกลอนเป็น ...เงาเหงา... ระหว่าง 280060 และ > จิตรำพันได้เคาะเว้นวรรคไว้หนึ่งตัวอักษรนะคะ ถ้าจะก๊อปไปวาง ก็ลบตัวที่เว้นวรรคไว้ด้วยค่ะ หากแก้ไม่ได้ก็ขออภัยค่ะ..อิอิ
19 กันยายน 2551 10:11 น. - comment id 896889
ความเหงา..และเงียบ..มันอาจรู้สึกอาดูรก็จริง.. แต่บางที...มันทำให้เรารู้จักตัวเองมากขึ้น แวะมาเพราะคิดถึงคะ
19 กันยายน 2551 10:18 น. - comment id 896901
นี่แหละเหงา นั่นแหละเหงา นี่แหละความจริงที่ได้เจอ เจ็บปวดทรมาน ลึกลงข้างในใจ
เหมียววว
19 กันยายน 2551 10:21 น. - comment id 896907
เหงากับกลิ่นไอ .. ความหลัง จากวันที่ความรักพัง .. เหลือเพียงฉันที่ยังเหงา อยากรู้เหมือนกัน .. เธอจะรู้สึกอะไรบ้างหรือเปล่า .. เมื่อสิ้นสุดความเป็นเรา หรือหัวใจเธอว่างเปล่า .. ไม่เคยมีเงารัก .. มาทักทาย แวะมาทักทายค่ะ
19 กันยายน 2551 10:26 น. - comment id 896911
หน้าส่วนตัว
เหงาเหมือนกันค่ะ
19 กันยายน 2551 10:57 น. - comment id 896923
19 กันยายน 2551 11:30 น. - comment id 896947
เหงา...ไม่มีวันหยุด
19 กันยายน 2551 17:20 น. - comment id 896997
ไม่เอาอ่ะ ไม่หลับตาได้ไหม เดี๋ยวมองไม่เห็น
โลกสวยงาม
นั้นไง คุณแจ้น รุ้งทองทาบทท้องฟ้า จะมัวเหงาอุราอยู่ทำไม19 กันยายน 2551 17:22 น. - comment id 896999
สวัสดีค่า คุณแจ้นเอง แวะมาอ่านกลอนค่า เพิ่งลงจากดอยยย ฝากที่อยู่ไว้ที่เมล์โลดค่ะ จะส่งไปให้ (อะโวกราโด)
19 กันยายน 2551 17:22 น. - comment id 897000
แหะๆ ส่งรูปผิดเลยเมื่อกี้19 กันยายน 2551 18:03 น. - comment id 897013
19 กันยายน 2551 18:06 น. - comment id 897015
19 กันยายน 2551 18:08 น. - comment id 897016
19 กันยายน 2551 18:20 น. - comment id 897023
19 กันยายน 2551 18:22 น. - comment id 897026
19 กันยายน 2551 18:24 น. - comment id 897029
19 กันยายน 2551 18:26 น. - comment id 897032
19 กันยายน 2551 18:28 น. - comment id 897036
19 กันยายน 2551 18:31 น. - comment id 897040
19 กันยายน 2551 18:33 น. - comment id 897042
19 กันยายน 2551 19:42 น. - comment id 897096
น้ำผึ้งเคยหวานพาลเปลี่ยนขม เข้ามาทับถมย้อนคืนหลัง อดีตรักถึงตายไร้เพพัง วันนี้ความหวังยังคงมี เหงาจนคอตกเลยนะครับ(ดูรูปเป็ดนะ)
19 กันยายน 2551 20:51 น. - comment id 897115
มาสัมผัสกับความเหงาๆค่ะ
19 กันยายน 2551 21:19 น. - comment id 897129
มา..ด้อมๆมองๆ ความเหงาด้วยคน อะนะ
19 กันยายน 2551 22:00 น. - comment id 897171
19 กันยายน 2551 22:52 น. - comment id 897192
เหงาเป็นลีลาของจิตใจ ที่เลื่อนไหลจากสุขสู่ซึมเศร้า แก้ได้ด้วยกำลังใจผองเพื่อนเรา ที่ส่งให้คลายเหงาไม่เศร้าซึม. ...จึงเป็นกำลังใจให้ครับ...
19 กันยายน 2551 23:39 น. - comment id 897213
20 กันยายน 2551 00:10 น. - comment id 897223
ทีละนิดละน้อยค่อยก่อร่าง จากเงาจางร่างแบเป็นเส้นหนา สุขและทุกข์คืบคลานผ่านเวลา เขียนลวดลายช้าช้าลงที่ใจ ไม่อยากคิดปิดป้อง..เหมือนจ้องจับ ไม่อยากรับ..เหมือนรีบยื่นมือใส่ ไม่อยากดู..เหมือนรู้อยู่แก่ใจ ไม่อยากไขว่..เหมือนไล่คว้าทุกอารมณ์ เส้นร่างเหงาเข้ามาคราเงียบเหงา เป็นรอยเงาลายเส้นที่ขื่นขม วาดไปตามความมืดแห่งช้ำตรม ส่วนผสมสีคล้ำเพราะช้ำใจ เส้นรอยสุขปลุกปลอบรอบร่างเหงา วาดปุยเมฆบางเบาให้ฟ้าใส ลากลากเส้นเชื่อมจุดสะดุดใจ เป็นดอกไม้สวนใหม่ที่งามตา ในภาพสุขมีทุกข์อยู่ซ่อนเร้น มีรอยเงาให้เห็นใต้พฤกษา นี่แหละคือเรื่องจริงของชีวา ต่างแต่ว่าใครจะมีมากกว่ากันสวัสดีค่ะน้องแจ้น
20 กันยายน 2551 19:21 น. - comment id 897567
ร่วมแจม..เหงาด้วยคนนะครับ ความเหงามักเกิดพร้อมๆความอ่อนโยน อย่าเหงานานนะครับ
20 กันยายน 2551 21:22 น. - comment id 897624
หลับตานิ่ง อย่างนี้ ปกปิดหลบลี้รอยเศร้า ที่ซ่อนอยู่ในใจเรา กลัวใครอื่นเขารู้นัย เหินห่างและร้างเลือน กลบเกลื่อนด้วยสุขสดใส หากแต่แววตาอาลัย ปิดบังซ่อนใจ ไม่ได้เลย
21 กันยายน 2551 00:53 น. - comment id 897682
ยอดเยี่ยมครับ
21 กันยายน 2551 08:39 น. - comment id 897706
พี่แจ้นนนนนนนน
อูย..เกือบมาไม่ทัน
21 กันยายน 2551 14:08 น. - comment id 897895
21 กันยายน 2551 16:09 น. - comment id 897933
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
