ท้อแท้ท้อถอยกับร้อยปัญหา ยามช่องว่างระหว่างฟ้ามากางกั้น ใบไม้ไหวลอยพริ้วปลิดปลิวพลัน ยิ่งใจหวั่นสั่นท้อแท้แลเหงาใจ ธรรมชาติสร้างสรรพสิ่งให้สมดุล ทุกทุกอย่างเจือจุนเกื้อกุลไว้ มีความเศร้าเคล้าความหวานระหว่างวัย ความท้อแท้ต้องจางไปต้องจางลง อยากกำจัดความท้อแท้ออกไป ต้องมานั่งมองฟ้าไกลให้ช่วยส่ง ทำใจให้ได้และอยากจะปลง สักวันท้อแท้คงต้องจางไป มานั่งถอนหายใจที่ปลายฟ้า มานั่งเช็ดคราบน้ำตา..หยดใส-ใส มานั่งให้ฟ้าช่วย..ลบความท้อในใจ เฮ้อ..แต่ทำไมนะความท้อจึงไม่จางลง
18 กันยายน 2551 11:47 น. - comment id 896677
เดี๋ยวก็หายท้อค่ะ กำลังใจดี
19 กันยายน 2551 11:20 น. - comment id 896938
สู้ๆๆๆ
19 กันยายน 2551 17:36 น. - comment id 897010
มาค่ะ ลุกขึ้นสู้ๆค่ะ ถึงท้อบ้างแต่อย่าถอยค่ะ มาอยู่เป็นเพื่อนนะ
19 กันยายน 2551 18:40 น. - comment id 897052
ท้อแท้บ้างบางครั้งกับปัญหา ยิ่งเมื่อมีผืนฟ้ามากางกั้น แทรกตรงกลางระหว่างเหงาเงาของวัน พริ้วลมพัดยังใจสั่นให้เหงาใจ ท้อกับแท้ใยดูแลอยู่ใกล้ชิด เหงาสะกิดความอ้างว้างให้หวั่นไหว คลื่นซัดสาดแสงสาดทอท้อหัวใจ หาดยังขาวสดใสในน้ำตา หลั่งน้ำตาลงมาใช่เรื่องแปลก ผิดตรงที่ต้องแยกความเหว่ว้า ลบความท้อเอาไว้ในเวลา ลบทุกรอยคราบน้ำตาที่ไหลริน