ร้อยดาวร้อยเรียงเป็นมาลัย ร้อยน้ำตาที่รินไหลไม่ขาดสาย ร้อยใยรักส่งถึงเธอจนวันตาย สิ่งเดียวที่ยึดมั่นไว้...คือรักและภักดี ในคืนเศร้าๆปนเคล้ากับน้ำตาอย่างนี้ เธอคงมีความสุขและสมหวัง มีแค่เพียงผู้ชายที่หัวใจพ่ายพัง ที่มานั่งผิงดาวหนาวน้ำตา หลายปีผ่านเนิ่นนานแล้วรู้บ้างไหม กับหัวใจดวงนี้ที่ห่วงหา แอบมองไปในสายลมที่พัดผ่านมา อยากให้พัดกลับคืนของวันเวลาและรักของสองเรา ทำอย่างไรดีนะ... ตลอดเวลาที่ฉันลืมเธอไม่ได้ ยังคงห่วงหารักและยังคงอาลัย ยังแอบร้องไห้ในคืนเหงาหนาวน้ำตา
3 กันยายน 2551 10:49 น. - comment id 892165
แวะมาปลอบคนเศร้า อย่าเศร้าและเหงาเลย...
3 กันยายน 2551 12:11 น. - comment id 892198
ขอลมพัดเอาความรักกลับคืนมาให้ น่าน นามเมือง เร็วๆด้วยเถอะเจ้าค่ะ แวะมาอ่านกลอนค่ะ
3 กันยายน 2551 17:06 น. - comment id 892298
ขอบคุณค่ะ ฝนทอง ที่มาเป็นกำลังใจคะ ขอบคุณค่ะ แก้วประภัสสร น่านคงจะหายเศร้าถ้ามีคนมาทักทาย ขอบคุณมากค่ะ
4 กันยายน 2551 20:26 น. - comment id 892732
หายเศร้านะครับ... มาอยู่เป็นเพื่อนร่วมทักทายอีกหนึ่งคน
5 กันยายน 2551 11:18 น. - comment id 892858
ฉันยังคงภักดี รู้ไหมคนดี ..ทุกวันคืนที่มี .. ฉันอยู่กับความห่วงหา หายใจเข้าออก .. มีแต่ภาพเธอตลอดเวลา นะคนดี .. โปรดกลับมา .. คนเหว่ว้า .. กำลังคอย แวะมาทักทายค่ะ
5 กันยายน 2551 14:49 น. - comment id 892899
ขอบคุณ " I-w-a-ย์-U-o- " ไม่เหงาเลยนะคนดี หากเธอแวะมาแบบนี้ทุกครั้ง ขอบคุณสำหรับการอยู่เพื่อรับฟัง ขอบคุณสำหรับกำลังใจให้ฉัน .....ขอบคุณ... ขอบคุณ พริ้มเพรา เธอรอฉันอยู่ใช่ใหม ฉันมาแล้วไง..ตรงนี้ มาบอกว่ารักเธอ..นะคนดี ได้ยินเสียงใหม..คนนี้ที่บอกเธอ ขอบคุณทุกคนที่แวะมาทักทายค่ะ