เห็นน้ำตาเธอวันนี้จึงรู้สึก รู้สำนึกความผิดอยู่ที่ฉัน เจ็บปวดใจร้องไห้ทรมาน ปวดร้าวรานใจสลายน้ำตาริน ไปเถอะนะอยู่กับฉันมีแต่ทุกข์ หมดความสุขซึมเศร้าอยู่ไม่สิ้น พบคนใหม่เหมาะสมกว่าอยากได้ยิน อยู่ก็กินน้ำตาทุกข์ตรอมตรม ขอแต่เพียงให้อภัยอโหสิ กับสิ่งที่แล้วมาไม่เหมาะสม ขอเท่านี้พอใจในอารมณ์ ยอมข่มจิตข่มให้ไปดี จะเก็บจำเจ็บนี้เป็นครูสอน ไว้คิดย้อยอุธาหรณ์นับจากนี้ โทษตัวเองความผิดชั่วชีวี จะไม่มีวันลืมน้ำตาเธอ
24 สิงหาคม 2551 18:20 น. - comment id 889217
สวัสดีค่ะ คุณภันเต การรับรู้ในสิ่งผิด ก็ลบทุกอย่างได้ดีค่ะ ทุกคนย่อมมีเผลอผิดเป็นธรรมดา ตั้งต้นเริ่มสิ่งที่ดีขึ้นมาใหม่ แล้วจะพบสิ่งสวยงามแห่งชีวิต โชคดีค่ะ
24 สิงหาคม 2551 22:05 น. - comment id 889287
26 สิงหาคม 2551 00:36 น. - comment id 889635
26 สิงหาคม 2551 15:02 น. - comment id 889774
บางทีเราก็มองเห็นตัวเอง แต่แก้ไขอะไรไม่ทันเสียแล้ว....ช่างเป็นเรื่องน่าเศร้า..