ก่อน...

ละอองน้ำ

น้ำตาหยาดนี้ที่รินไหล
ขอมือเธอ...ปาดให้  ได้หรือเปล่า
แม้ไม่อาจเยียวยาใจ...ไม่ให้ร้าว
แต่ขอแค่สักคราว...กับน้ำใจ
       ขอกอดเธอแน่นๆอีกครั้ง
มองตาเธอ  ที่ไม่มีให้แม้ความหวัง...ไว้ให้
และแม้สองมือนี้   ไม่อาจสัมผัสรักที่เธอมีในหัวใจ
ก็ขอฟังเสียงเต้นภายใน  ให้รู้ว่าเธอยังมีชีวิตอยู่...ใกล้..ใกล้กัน
       จากนั้น...จะมองส่งเธอจนลับตา
แม้เธอไม่คิดจะหันกลับมา  สบตาฉัน
แค่อยากเก็บเรื่องราวและทุกสัมผัสที่เคยมีต่อกัน
ก่อนที่ทุกทุกวัน...จะเหลือทิ้งไว้ให้ฉัน...แค่ความทรงจำ				
comments powered by Disqus
  • dokkoon

    10 มีนาคม 2545 08:55 น. - comment id 39644

    อ่านแล้วสงสาร นะเนี่ย
  • Jeminine

    10 มีนาคม 2545 12:06 น. - comment id 39657

    ส่งหมื่นลี้ ก็ต้องจาก (เคยได้ยินสุภาษิตนี้บ้างป่าวคะ) 
    
    กลอนเศร้านะ อ่านแล้วก็อดเหงาไปด้วยไม่ได้
  • cool hearted

    10 มีนาคม 2545 14:27 น. - comment id 39669

    กลอนเศร้าจิงจิงด้วย ละอองน้ำ ปอนด์เองก็กำลังอยู่ในความรู้แบบนี้
    ผ่านมันมาแล้ว รู้รดชาติเป็นไง ยังเศร้า ยังเสียใจ
    แต่ก็บอกตัวเองให้อดทน วันนี้อยากบอก
    ละอองน้ำ อดทนนะ เราเป็นเพื่อนกัน
  • mono

    10 มีนาคม 2545 16:40 น. - comment id 39683

    ที่นี่ยังมีอีกหลายคนที่เข้าใจ และผ่านความรู้สึกอย่างนี้มาก่อน  และก็อยากให้คิดเอาไว้ว่า...
    ยังมีอีกหลายคน กำลังเดินผ่านเวลาเลวร้ายไปพร้อมกับเรานะจ้ะ...o^_^o...
  • ลมเหงา

    12 มีนาคม 2545 12:25 น. - comment id 40007

    ขอแค่นี้ไม่มากไปใช่ไหม    เนาะละอองน้ำ
  • zonkung

    15 กันยายน 2545 23:13 น. - comment id 76740

    เมี๊ยว...ได้ยินเสียงน้ำตาเลย..

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน