ตะวันลับขอบฟ้า ราตรี หมู่สัตว์หลายหมื่นมี อยู่เหย้า พลันผันเปลี่ยนไพรี สงัดเงียบ เหลือแต่พี่คอยเฝ้า น้องเจ้าลาไกล หอมพงไพรกลิ่นพื้น พนา หอมหมู่มวลพฤกษา กลิ่นคลุ้ง ดั่งเจ้าชื่อกัลยา ของพี่ พฤกษชาติขจรฟุ้ง เที่ยงแท้นารี หอมราตรีกลิ่นแก้ว กัลยา หอมค่ำยังมิลา ห่างเจ้า หอมจิตชื่นชีวา ดั่งหน้า เจ้านา หอมกลิ่นราตรีเฝ้า พร่ำเพ้อถึงนาง มองเดือนช่างสุดเศร้า กมล เหมือนดังได้ยินยล น้องเจ้า แต่กลับลบลางจน ไร้พักตร์ เจ้านา มวลหมู่เมฆส่อเค้า เคลื่อนคล้อยมาบัง เสียงเรไรร่ำร้อง ระงม แสนสุดเศร้าระทม หม่นไหม้ ห่วงเจ้าสุดตรอมตรม ใจพี่ จริงแท้ บ่มีเว้นร่ำไห้ ห่วงเจ้านางเดียว
ธรรมาเสรี 8 ส.ค. 2551 22:54 น. - ID 117812 
504
0
0
10 สิงหาคม 2551 13:28 น. - comment id 884563
หวานครับ หวานธรรม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
