ไม่อาจเป็นได้เช่นบุษบา มีคนรักปักอุราอย่างอิเหนา ไม่อาจเป็นได้เช่นดั่งดวงดาว มีท้องฟ้าโอบอุ้มคราวที่เหงาใจ ไม่อาจเป็นได้เช่นแสงหิ่งห้อย มีคนคอยเฝ้ามองมิห่างหาย ไม่อาจเป็นได้เช่นดั่งพระพราย มีคนคอยเสนอกายให้ผ่านพัด ไม่อาจเป็นได้เช่นกับวันทอง มีชายปองลอบย่องยามสงัด ไม่อาจเป็นได้เช่นมณีรัตน์ รามสูรขว้างขวานซัดให้ได้มา ไม่อาจเป็นได้เช่นดั่งพระจันทร์ มีพระอาทิตย์คู่กันหรรษา ไม่อาจเป็นได้เช่นรจนา เลือกคู่ครองกายาได้ดั่งใจ ไม่อาจเป็นได้เช่นดั่งลำหับ มีซมพลาคอยรับความตายได้ ไม่อาจเป็นได้เช่นเมียพระอภัย ได้ฟังปี่จับใจในวิญญา ไม่อาจเป็นได้เช่นกินรี โบยบินทิ้งหลีกหนีความห่วงหา ไม่อาจเป็นได้เช่นมโนห์รา พระสุธนตามหาจนได้ครอง ไม่อาจเป็นได้เช่นดั่งใครใคร มีคนคอยห่วงใยเคียงคู่สอง ไม่อาจเป็นได้เช่นคนสมปอง เพราะนวลน้องไม่ควรคู่กับใครใคร
20 กรกฎาคม 2551 22:16 น. - comment id 876376
เป็นเท่าที่เป็นแหละครับ ดีกว่าเยอะเลย ดีกว่าจะดัดตัวเองเพื่อให้เป็นอย่างที่เค้าต้องการ เหนื่อยครับ อ้อ แล้วอย่าทับถมตัวเองด้วยสิ ไม่ดีเลยนะ
20 กรกฎาคม 2551 23:47 น. - comment id 876421
เป็นตัวเรานี่แหละค่ะ ดีที่สุดแล้ว..นะคะ เขียนได้ดีนะคะ..
21 กรกฎาคม 2551 07:41 น. - comment id 876494
เป็นเหมือนเพียงพลิ้วเลยค่ะ ^_^
21 กรกฎาคม 2551 19:27 น. - comment id 876633
ขอบคุณ คุณคงงั้นค่ะที่เข้ามาทักทาย
21 กรกฎาคม 2551 19:29 น. - comment id 876634
ขอบคุณ ครูพิมค่ะ ที่เข้ามาอ่านกลอน ยังต้องฝึกอีกเยอะค่ะ เรื่องกลอน แต่ก็เข้าไปอ่านกลอนครูพิมเสมอนะคะ ชอบกลอนครูพิมค่ะ
21 กรกฎาคม 2551 19:31 น. - comment id 876635
สวัสดีค่ะคุณเพียงพลิ้ว หัวอกเดียวกันใช่มั๊ยคะ งั้นเราให้กำลังใจซึ่งกันและกันเนอะ
22 กรกฎาคม 2551 01:21 น. - comment id 876791
กลอนเพราะค่ะน้อง
22 กรกฎาคม 2551 12:48 น. - comment id 876909
ขอบคุณ คุณพี่นิลวรรณที่เข้ามาแวะดูกลอนค่ะ น้องก็แอบไปดูกลอนคุณพี่บ่อยค่ะ