เสียงคำกล่าวลา กับใบหน้าและแววตาดูเรียบเฉย คำพูดตัดขาดบาดใจคนคุ้นเคย กับท่าทีที่เฉยเมยไม่เหมือนคนคุ้นตา หากเธอจะไป...ก็รักเค้าให้มาก มาก ให้สมกับที่เอ่ยปากฝากแผลบอกลาฉัน ดูแลเค้าให้ดีดีก็แล้วกัน ให้สมกับน้ำตาของฉันที่เสียไป ไม่ได้วอนขอเรียกร้องอะไรทั้งนั้น แค่หวังว่าให้เธอมีรักจริง..ในวันนี้ แค่ขอให้เธอรู้จักความรักจริงจังสักที แล้วเธอจะเข้าใจทุกอย่างที่ฉันมี ในวันที่เธอ "รักเป็น"
14 กรกฎาคม 2551 12:43 น. - comment id 873283
กลอนที่กินใจครับ สอนให้รู้จักความรักตามคำกลอนที่กล่าวไว้ ไม่รักไม่รู้ครับ
14 กรกฎาคม 2551 16:04 น. - comment id 873353
เพราะจังเลย...ซึ้ง...
14 กรกฎาคม 2551 23:07 น. - comment id 873503
ไพเราะและซาบซึ้งมากค่ะ ชอบค่ะ
15 กรกฎาคม 2551 19:52 น. - comment id 873886
ขอขอบคุณ... คุณ หนุ่มน้อย กลอนบทนี้ แต่งตามความรู้สึกเก่าๆน่ะครับ นานมาแล้ว...ครั้งนึง...มันเคยเป็นอย่างนั้น ขอบคุณนะครับที่แวะมาทักทายกันครับ น้องสุ ดูสิ น้องสาวพี่ซึ้งจนตาหวานแล้ว ^0^ ขอให้มีความสุขกับบทกลอนนะครับ จะแต่งมาให้อ่านบ่อยๆจ๊ะ คุณ การัณยภาส ขอบคุณครับ สำหรับคำชื่นชม เพราะนั่นคือกำลังใจเพื่อที่จะแต่งกลอนต่อไป รู้สึกดีทุกครั้งครับ ที่คนอ่านกลอนแล้วมีความสุขกับมัน ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันครับ คุณ พิมญดา รู้สึกดีครับที่มีคนติดตามผลงานอยู่บ้าง เป็นนักกลอนหน้าใหม่ครับ ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยไว้ตรงนี้ด้วย อย่างไรอย่าลืมติดตามอ่านกันไปเรี่อยๆนะครับ และก็จะติดตามผลงานของคุณพิมญดาต่อไปเรี่อยๆเช่นกันครับ