เพราะเกิดมามีหัวใจให้รู้สึก ในส่วนลึกรับรู้และอ่อนไหว เรื่องบางอย่างมันยากจะบอกใจ รับไม่ได้ใจไม่ฟังกลับการลา คราบความเศร้าฝังจำไม่จางหาย เข้าทำลายทำร้ายใจไม่เหลือค่า นับนาทีที่ผ่านเป็นน้ำตา ใจมันชานิ่งเจ็บเก็บไปจำ เพราะว่ามีหัวใจจึงต้องเจ็บ ฝังรอบเล็บเคี่ยวคมอารมณ์ช้ำ เอาน้ำตาทาแผลที่ถูกทำ ย้ำความจำเจ็บแล้วอย่าลืมตัว
ภันเต 6 ก.ค. 2551 11:54 น. - ID 116758 
933
3
0
6 กรกฎาคม 2551 12:36 น. - comment id 869913
สวัสดีคะ เพิ่งเคยเห็นชื่อคุณ ก็เลยแวะมาทักทายคะ
6 กรกฎาคม 2551 12:48 น. - comment id 869917
อยากช่วยรักษาใจจังครับ เพราะมากครับ
6 กรกฎาคม 2551 20:11 น. - comment id 870066
แต่งได้กินใจมากๆค่ะว่างๆก็ฝากๆปอ่านผลงานของเราบ้างนะ เพราะดี เศร้ามาก
6 กรกฎาคม 2551 20:46 น. - comment id 870076
คุณภันเตคะ กลอนนี้ได้อารมณ์มากๆ เลยค่ะ รู้สึกได้ถึงความรู้สึกในใจตอนนี้ แต่อย่าว่าพี่รินเลยนะคะ คือสะดุดบางตอน อาจเป็นเพราะคุณภันเตรีบกระมังคะ พี่รินขออนุญาตตรวจแก้ไขคำผิดนะคะ คาบ.... คราบ ฝั่ง.... ฝัง จ่าง.... จาง ช่ำ... คำนี้พี่รินคิดว่า คงเป็น "ช้ำ" มากกว่านะคะ โกรธพี่รึป่าวไม่รู้ ...แต่ท่าหากเป็นความตั้งใจให้เป็นแบบนี้ พี่รินก้อขอโทษมาตรงนี้เลยนะคะ จากใจจริงค่ะ
9 กรกฎาคม 2551 06:52 น. - comment id 870836
ครับขอคุณพี่รินมากครับที่ช่วยบอกข้อผิดพลาด ไม่โกรธหรอกครับดีแล้วครับที่ช่วยบอกให้ขอบคุณมาก ๆครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
