ดอกฟ้า/หมาวัด
ภพ
อันดอกฟ้าดอกงามอร่ามจิต
ดุจทวยเทพเนรมิตชวนหลงใหล
ให้รุ่มหลงตกลงปลงจิตใจ
พร้อมฝากรักฝากฤทัยให้ครอบครอง
อันหมาวัดหมาไร้ค่าไร้ราคา
มีเห็บราไรเลื้อนไร้เจ้าของ
ไร้ผู้คนหวังจิตคิดหมายปอง
จะครอบครองเป็นเจ้าของตัวของมัน
ใครใคร่รู้สิ่งหมาวัดคิดหมายปอง
จะคิดครองดอกฟ้ามิแปลผัน
มันทุ่มใจที่มีในตอนนั้น
ให้ดอกฟ้าที่ใฝ่ฝันที่เฝ้ารอ
ทั้งที่รู้อาจได้เพียงแค่คิด
แต่ดวงจิตไม่คิดท้อเลยหนอ
ยังเฝ้ามองเฝ้าตรงนี้คอยเฝ้ารอ
หวังดอกฟ้านี้หนอโน้มกิ่งมา
ฉันก็คงไม่ต่างไรกับหมาวัด
ได้แต่กัดได้แต่แหย่แลมองหา
ได้แค่เพียงสอดสองด้วยสายดา
หวังดอกฟ้าอันสูงค่าจะเห็นใจ
หากว่าเธอนี้เป็นดังดอกฟ้า
อยากถามว่าเธอจะรักฉันได้ไหม
ฉันไม่ได้ดีทุกอย่างเหมือนกับใคร
แต่ฉันมีรักจริงใจให้กับเธอ............