คืนค่ำมืดมิด.......
สายลมหนาว & หิมะขาว
คืนค่ำมืดมิด
ดาราเพียงพริบระโรยแสง
เงียบเหงาเหว่ว้ารุนแรง
ปิดประตูขังตัวเงียบงัน
คืนค่ำมืดมิด
หลับตาเพียงพริบเลือนเงาฝัน
ใครหนอกอดปลอบรักวานวัน
เพียงพลันร้างราห่างเลย
คืนค่ำมืดมิด
ใจจิตรวดร้าวหวาดไหว
กอดเข่าปลอบตัวให้ผ่านค่ำหนาวใจ
รอเมื่อไหร่รุ่งอรุณจะหวนคืน
คืนค่ำมืดมิด
เกินจิตโศกตรมจะทนฝืน
หลั่งระรินน้ำตารานข้ามคืน
เมื่อไหร่คืนค่ำมืดตาจะจางคลาย
หิมะขาว.............
คืนค่ำมืดมิด.......
เรไรร่ำร้องกึกก้องกลางเดือนหนาว
ดาราพร่างพราวระยิบระยับจับแขไข
สายลมหนาวพัดพลิ้วโชยอ่อนแรมร่อนไกล
ปล่อยปลิวไปปลดเปื้อนเคลื่อนไหวยามราตรี
คืนค่ำมืดมิด.......
ให้เธอหลับใหลในอ้อมกอดแห่งจันทรา
ดวงดาราโอบล้อมรายรอบรัศมี
ส่องสว่างกระจ่างสดใสในราตรี
ในนาทีที่เราสองหมายปองคองรักกัน
...
คืนค่ำมืดมิด.......
ใจจิตอย่าได้หวาดหวั่นในค่ำคืนหนาว
หัวใจปวดร้าวหนาวเพียงใดโอบกอดฉัน
จะจุมพิตหัวใจเธอให้อบอุ่นดังเช่นตะวัน
ใต้แสงจันทร์แห่งรักนิรันดร์
.............มีเพียงเธอตลอดกาล..........
สายลมหนาว.......