อยากดึงผืนฟ้ามาห่อห่ม..

เสราดารัล

อยากดึงผืนฟ้ามาห่อห่ม
ในคืนที่สุดขื่นขมและหมองไหม้
เพราะทรมานกับการจากไป
เธอจะรู้บ้างไหม..
ว่าทั้งหัวใจอ่อนไหวเหลือเกิน
ในวันที่เธอลาไกล
ฉันแอบร้องไห้เมื่อใจสองใจต้องห่างเหิน
ในคืนเหงามันช่างเหน็บหนาวเหลือเกิน
อยากให้หัวใจลืมความหมางเมิน
ของคนที่ก้าวเดินจากไป
เพราะไม่ชินกับความเหงา
เพราะรู้สึกปวดร้าวเกินทนได้
เพราะการอยู่คนเดียวมันโหดร้ายเกินไป
ช่วยกลับมาได้ไหม
รอให้ฉันอุ่นใจ  แล้วค่อยเดินไปจากกัน				
comments powered by Disqus
  • อันธิกา..ยามราตรี

    26 มิถุนายน 2551 21:39 น. - comment id 866037

    อย่าได้ใคร่ วอนใคร ให้กลับมา
    อย่าเลยอย่า มันเจ็บกว่า คุณรู้ไหม
    หากกลับมา ใช่หรือว่า จะเป็นไป
    ผูกพันใจ ดั่งเช่น เคยเป็นมา
    
    สิ่งที่ทิ้ง ที่ลาร้าง มาครั้งหนึ่ง
    ใครจะซึ้ง เก็บกลับคืน ถวิลหา
    แล้วจะเห็น สิ่งแนบพร้อม การกลับมา
    คือรอยยิ้ม เปื้อนหน้า เขาและใคร
    
    จงหยุดอยู่ แต่ใน มุมความนิ่ง 
    ปล่อยความจริง วิ่งวน จนเจ็บไหว
    หากวันหนึ่ง ชิวิตเขา ไม่ได้ดั่งใจ
    เกรงจะใช้ ทั้งวิญญาณ ซมซานมา
    
    
    
    ถึงเวลานั้นที่เค้ากลับมาจริงๆ ค่อยคิดว่าจะทำยังไง
    
    ถ้าเค้าไม่กลับมา จะตะโกนก้องฟ้า
    
    ร้องเพลง กลับมา ดังเท่าไหร่
    
    ก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา
  • โอ

    26 มิถุนายน 2551 21:04 น. - comment id 866049

    แวะมาอ่านนะครับ
  • เฒ่า61

    26 มิถุนายน 2551 21:12 น. - comment id 866053

    ถึงพรุ่งนี้ ไม่มี เสียงออดอ้อน
    ไม่มีตอน หวานแหวว ที่ชวนฝัน
    ไม่มีไอ อุ่นรัก เคยฝากกัน
    ขอเพีงฉัน มีเธอ ในเงาใจ
    แม้นชาตินี้ ไม่มี ที่บรรจบ
    ไม่อาจพบ ไม่อาจเจอ ณ ที่ไหน
    แต่ก็รู้  เป็นสุข อยู่ภายใน
    รู้ใช่ไหม  ในใจ ฉันมีเธอ ..36.gif
  • Black MooN

    27 มิถุนายน 2551 00:01 น. - comment id 866099

    แวะมาอ่านกลอนเพราะ ๆจ้า
    
    
    16.gif6.gif12.gif4.gif
  • Darkness_Hero

    27 มิถุนายน 2551 02:53 น. - comment id 866131

    เมื่อเธอตื่นขึ้นเช้าวันใหม่
    หวังว่าใจของเธอจะดีขึ้น
    ทิ้งความเศร้าทิ้งน้ำตาไว้กับเมื่อคืน
    ไม่ต้องฝืนแบกความเศร้าอีกต่อไป
  • คนที่นี้

    27 มิถุนายน 2551 12:13 น. - comment id 866219

    คุณรักใคร ใครรักคุณ คุณคงรู้
    มิใช่อยู่  อย่างไร้ค่า น่าใจหาย
    มิใช่อยู่  อย่างไร้ใจ ให้วุ่นวาย
    มิใช่อยู่  อย่างไร้กาย ที่ครอบครอง
    จงบำรุง ปรุงแต่ง แบ่งเติมสรรค์
    ให้ครบครัน ครบถ้วน ทุกส่วนหนา
    ให้ใจดี มีสุข ทุกเวลา
    แล้วชีวา จาฟื้นตื่น ลืมเธอเอ๋ย
    
    เป็นกำลังใจให้ครับ
  • เสราดารัล

    27 มิถุนายน 2551 14:42 น. - comment id 866269

    @ ขอบคุณนะคะ โอ (กำลังใจคนสำคัญ) ที่แวะเข้ามาอ่าน
    @ขอบคุณพี่เฒ่า (พี่ชายที่แสนดี)ที่กรุณาแต่งกลอนที่ชี้ให้เห็นแง่งามของความรักอีกรูปแบบหนึ่ง
    @ขอบคุณคุณอันธิกา ยามราตรีที่แต่งกลอนเพราะๆเตือนสติคนที่เหนื่อยกับความรักนะคะ
    @ขอบคุณคุณพระจันทร์ดำ ที่แวะเข้ามาเยี่ยมเยียนสม่ำเสมอ
    @ขอบคุณคุณDarkness_Heroที่แต่งกลอนให้กำลังใจนะคะ
    @ขอบคุณคุณคนที่นี้ที่กรุณาแต่งกลอนให้รู้จักเห็นค่าของตัวเอง 
    ขอบคุณทุกๆกำลังใจนะคะ..
ชื่อเรื่องสั้น-นิยาย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน