....เหงา โอ้อาลัยใจเหงาเศร้ากำสรวล แสนทุกข์ทนหม่นไหม้พิไรครวญ รักรัญจวนหวนหาทุกราตรี ดาราเคลื่อนเดือนก็คล้อยร่วงลอยดับ ดุเหว่าขับสำเนียงดังเสียงผี ชะเง้อแง้แลป่าพนาลี ไหวระรัวตัวชะนีขึ้นขี่ไม้ ไร้ลมพัดสงัดเงียบยะเยียบเย็น เหมือนปีศาจซ่อนเร้นอยู่ใกล้ใกล้ เรือนเคยครื้นมโหรีทุกที่ไป ยังแว่วเสียงปีในให้เวทนา ต้อยตะตริดติดตี่ยินปี่ครวญ สุดไห้หวนป่วนห้วงเสน่หา ต้อยตะริดติดตอดยอดใจยา สร้อยภาษาปี่เตรียมเหมือนเรียมตรอม โอ้อกเอ๋ยไหนเคยชื่นเชยชิด กลิ่นเนื้อนางพรางติดนาสาหอม แสนลำเค็ญเห็นเขนยเคยดมดอม มาสูญกลิ่นเกศพยอมนี่อย่างไร ทั้งที่นอนหมอนฟูกสะอาดเอี่ยม แท่นบรรทมหรือเทียมของพี่ได้ นี่มาทิ้งเตียงเราเจ้าห่างไป เหลือไว้แต่รอยไรให้รกร้าง ดอกลำดวนกิ่งย้อยลอยประทิ่น กระไรหนอยุพินมาเหินห่าง หอมซ่อนกลิ่นซ่อนรักหักใจพลาง หรือซ่อนชู้แนบข้างไปแล้วน้อง ระทมครวญหวนไห้ไม่วายโศก รักอาภัพอับโชควิโยคหมอง กอระกำงามเหลือเจ้าเนื้อทอง จนต้นรักพี่-น้องต้องเฉาตาย ฯ
"เพชรสังคีต" 15 มิ.ย. 2551 11:02 น. - ID 116068 
1205
0
0
15 มิถุนายน 2551 11:18 น. - comment id 862272
งดงามมากครับ เศร้าปนเหงา นิดๆ กลอนสวยงามมากเลย
15 มิถุนายน 2551 12:08 น. - comment id 862283
เจ้าของกลอนงดงามนาม"เพชรสังคีต" ไม่มีขีดจำกัดความเก่งกล้า กวีน้อยน่าปลื้มแทนแดนราชสีมา ชาวสุนทราฯรู้จักดี "สุนทรีย์บันเทิง"
15 มิถุนายน 2551 13:58 น. - comment id 862345
ไพเราะจับใจเลยค่ะ ชอบคำไทยๆ ไทยโบราณ นะคะ เก่งตั้งแต่อายุน้อยๆ ต่อไปต้องเป็นผู้ใหญ่ ที่มากฝีมือแน่นอนค่ะ
15 มิถุนายน 2551 21:25 น. - comment id 862442
เมื่อมีรัก ปักใน หัวใจฉัน ทำให้วัน ต่อไป ไม่มีเหงา เธอกับฉัน มั่นใจใน คำว่า"เรา" เลยต้องเศร้า เธอจากไป ใจอาวรณ์
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
