วันเหงาเหงาเช้าอุ่นกรุ่นลมหนาว น้ำค้างพราวยอดหญ้าฟ้าทอแสง กุหลาบใจซ่อนคมฝ่าลมแรง คมหนามแทงเกี่ยวเกาะเลาะห้วงใจ น้ำตาไหลรินร่วงรดทรวงร้าว คืนแผ่วผ่าวหนาวเย็นเพ็ญผ่องใส แว่วเสียงหยอกเยาะเย้าเหงาจับใจ ใช่ไม่รัก ไม่อาลัย ใฝ่คะนึง จากเธอมาใจผวาห่วงหาอยู่ เคยขึ้นภูชี้ชมสมคิดถึง ไม่หนาวลมเหมันต์ฤดูภูกระดึง ยังซบซึ้งไออุ่นหนุนตักเธอ ผีเสื้อสวยดอมดมชมเกสร หมู่ภมรชอนไชใคร่พลั้งเผลอ วันนี้ร้าวรานใจคล้ายละเมอ เมื่อเสียงเธอโทรมาขอลาเลือน ตั้งนโมหลายจบสยบจิต หักใจคิดปลอบใจหาใครเหมือน มือสั่นอกประหวั่นพรั่นใจเสทือน แม้นกลบเกลื่อนปลงตกตลกจัง สายน้ำมิไหลกลับลาลับแล้ว เสียงขลุ่ยแผ่วแว่วไพรละไมหวัง รุ้งทอแสง แดดทอสาย ไร้ภวังค์ สร้างวันหวังแห่งสุขทุกข์จากจร
ไหมแก้วสีฟ้าคราม 15 มิ.ย. 2551 09:16 น. - ID 116064 
1221
4
0
15 มิถุนายน 2551 09:50 น. - comment id 862207
วันเหงาเหงาหนาวไหมไปห่มผ้า หยาน้ำตารินหรือจะซับให้ แม้หนามแหลมแทงทิ่มทะลุใจ พลาสเตอร์ยาแปะไว้เลือดไม่ซึม อิอิ กวนแต่เช้าเลยเรา
15 มิถุนายน 2551 10:05 น. - comment id 862213
หน้าส่วนตัว
แด่ คุณครูกระดาษทราย
เป็นบันทึกเรื่องจริงของคุณกรองแก้ว
และเธอเป็นผู้ชายค่ะ
เป็นหนังสือที่ไหมแก้วฯได้ไปซื้อมาอ่าน
บริษัทสามัคคีสาร(ดอกหญ้า)
เป็นผู้จัดจำหน่าย
ชื่อหนังสือนี้ว่า ถนนดอกไม้
เป็นการบรรยายความในใจถึงหญิงสาว
ที่เธอเคยรัก อาลัย
ได้โทร ติดต่อสำนักพิมพ์หลายครั้ง
เพื่อขออนุญาตมาเขียนเป็นกลอน
แต่ติดต่อไม่ได้ ถ้าคุณกรองแก้ว
ได้มาอ่านพบ ก็ถือโอกาสขออนุญาตมา ณ ที่นี้
15 มิถุนายน 2551 10:35 น. - comment id 862238
ช่างเหงาจิงๆๆเลย..กลอนสัมผัสกันดีเนาะ แน่ดูแล้วมันไม่ไม่ค่อยลื่นหูซักเท่าไหร่ แต่ก็เป็นกลอนที่ดีอีกกกลอนหนึ่ง
15 มิถุนายน 2551 10:39 น. - comment id 862240
ตั้งนโมหลายจบสยบจิต หักใจคิดปลอบใจหาใครเหมือน มือสั่นอกประหวั่นพรั่นใจเสทือน แม้นกลบเกลื่อนปลงตกตลกจังแบบนี้เจ็บจนพูดไม่ออกเลยคะ
15 มิถุนายน 2551 10:58 น. - comment id 862255
แด่ คุณMy is zombie
เป็นกลอนที่เขียนจากการถ่ายทอด
ความรู้สึกของคุณกรองแก้ว
ซึ่งเธอบรรยายไว้ในหนังสือบันทึก
ความทรงจำ เรื่องจริง ถนนดอกไม้
แต่คนเขียนกลอนไม่เคยมี
ประสบการณ์ด้วย และภูกระดึงก็ไม่เคยไป
ไปค่ะ คุณกรองแก้วบรรยายว่า
ไปเที่ยวภูกระดึงกับหญิงคนรัก
ในช่วงฤดูหนาว แต่หายหนาวเพราะอุ่นใจ
ใจ เนื่องจากอยู่ใกล้คนรัก
ขอบคุณค่ะ และชอบที่บอกกันตรงๆ
ไหมแก้วเขียนกลอนรักไม่ค่อยซึ้งใจ
เพราะมักให้ปล่อยวาง
15 มิถุนายน 2551 11:08 น. - comment id 862262
แด่ คุณพิมญดา
คุณกรองแก้ว เธอบรรยายไว้ในบันทึกค่ะ
ว่า เฝ้ารอโทรศัพท์ของแฟน แต่เป็น
การโทรมาบอกเลิกว่าพบคนใหม่แล้ว
แล้วเธอบรรยายว่า
เสร็จสรรพก็ถอนหายใจหลายพรวด
ตั้งนโมปลอบใจตัวเองไปหลายจบ
จากเอย ไปแล้วเอย ลาลับแล้วเอย
ขอให้ไปดีมีความสุข พยายามสงบจิต
สงบใจ ไม่ให้หวั่นไหว กลัวช็อคตาย
ก่อนวัยอันควร......
เป็นความรู้สึกของผู้ชายอกหัก
ที่ผู้หญิงไม่เคยรู้
15 มิถุนายน 2551 12:27 น. - comment id 862290
สวัสดีวันหยุดค่ะคุณไหมฯ แวะมาอ่านด้วยคนค่ะ
15 มิถุนายน 2551 12:54 น. - comment id 862316
เป็นกลอนเศร้าเคล้าอารมณ์เหงา เป็นเรื่องจริงเลยนะคะ ทำให้แต่ง กลอนได้งดงาม เพราะสะท้อนห้วงลึก ของอารมณ์ ขับออกมาเป็นกลอน
15 มิถุนายน 2551 13:39 น. - comment id 862335
รินน้ำตาคราหมองละอองหนาว หลกาเรื่องราวผ่านผันยังหวั่นไหว ภาพรักงามยามก่อนสะท้อนใจ เหลือภาพรอยอาลัย..มาใส่แทน... รินน้ำตารดใจใครคนหนึ่ง รินนำตาคราซึ้งถึงหวงแหน รินน้ำตาลาคนเคยเป็นแฟน รินน้ำตาลาแทน..แค่นคำลา...
15 มิถุนายน 2551 13:40 น. - comment id 862336
มีคนเคยบอกว่ หากคู่รักไปเที่ยวภูกระดึง กลับมาแล้วต้องเลิกกันค่ะ และหากคนที่ไม่มีรักเมื่อไปเที่ยวภูกระดึงแล้วจะพบรักแท้ค่ะ ไม่รู้จริงป่าว
15 มิถุนายน 2551 17:14 น. - comment id 862392
15 มิถุนายน 2551 18:43 น. - comment id 862409
แด่ คุณโอเลี้ยง
ขนมน่ากินจัง
หาซื้อได้ที่ไหนคะ
15 มิถุนายน 2551 18:47 น. - comment id 862413
แด่ คุณครูเจี๊ยบ
กลอนนี้มาจากเรื่องจริง
ของผู้ชายคนหนึ่ง
ที่บรรยายความอกหักไว้
ด้วยภาษาที่น่าอ่าน(เหมือนเรื่องสั้น)
แต่งกลอนนี้ไว้เพื่อเก็บไว้เตือนใจลูก
ชายเมื่อถูกผู้หญิงบอกเลิกลาค่ะ
15 มิถุนายน 2551 19:48 น. - comment id 862417
แด่ คุณครูพิม
แต่งกลอนนี้ไว้สอนลูกชาย
เวลาผู้หญิงบอกเลิกลาค่ะ
15 มิถุนายน 2551 19:51 น. - comment id 862418
แด่ คุณนิลวรรณ
ถ้าเป็นจริงอย่างว่า
สงสัยต้องชวนคนที่บ้านไปเที่ยวสักครั้งค่ะ
15 มิถุนายน 2551 19:55 น. - comment id 862419
แด่ อาจารย์แก้วประเสริฐ
ต้องขอบพระคุณอาจารย์มากที่แก้ให้ค่ะ
อยากโทรศัพท์ไปถามอยู่เหมือนกันแต่ไม่รู้เบอร์ค่ะ
15 มิถุนายน 2551 20:42 น. - comment id 862426
จะวันนี้หรือวันไหนใจคอยอยู่ ยังกู่ร้องร้องกู่คอยคู่ไหม ไยจึงทิ้งให้คอยอย่างน้อยใจ ยังอาลัยสุดซึ้งคิดถึงคุณ หวนคิดถึงความหลังครั้งก่อนเก่า ไม่เหลือเงาแล้วคนไกลใช้ตักหนุน รู้บ้างไหมใจคนคอยแหลกเป็นจุล คอยไออุ่นจากคนไกลไหมแพรวพรรณ หวัดดีค่ะน้องนิจวันนี้ยุ่งทั้งวันช่วยจุ๋นจุ่นทำ โครงงาน เลยเข้าช้าไปพึ่งกลับมา ค
16 มิถุนายน 2551 10:40 น. - comment id 862554
16 มิถุนายน 2551 11:55 น. - comment id 862607
อาลัยแต่ไม่แสดงออกเหรอคะ
16 มิถุนายน 2551 13:06 น. - comment id 862651
โทษทีครับมาช้า ลืมพลาดโอกาสลิ้มรสกลอนงามๆครับ แวะมาทักทายครับ ขอให้มีความสุขครับ
16 มิถุนายน 2551 14:45 น. - comment id 862690
เพราะว่ารักจึงจากมาป่าวค่ะ
16 มิถุนายน 2551 19:12 น. - comment id 862757
แด่ พี่ดวง
ขยันจัง
น้องจุ๋นจุ่นคงจะงานเยอะนะคะ
ฝากน้องจุ๋นจุ่นเรือ่ง
การทำภาพลงกลอน
ได้ที่กลอน ทอรุ้ง
ของ พี่ช่ออักษราลีค่ะ
16 มิถุนายน 2551 19:13 น. - comment id 862759
แด่ คุณแมวคราว
มาดื่มกาแฟกันดีกว่าค่ะ
16 มิถุนายน 2551 19:15 น. - comment id 862760
แด่ คุณเพียงพลิ้ว
ต้องรีบทักทายค่ะ
ลูกชายมาจี้ให้แม่เลิกเล่นคอมฯได้แล้ว
16 มิถุนายน 2551 19:18 น. - comment id 862761
แด่ คุณดาวระดา
ยินดีนักๆคะ มีความสุขเช่นกันค่ะ
คนเขียนกลอนนี้ไม่เหงาเลย
ลูกๆมากวนมากให้แม่เลิกเล่นได้แล้ว
บาย.....
16 มิถุนายน 2551 19:22 น. - comment id 862762
แด่ คุณมณีจันทร์
คนเขียนกลอนนี้ไม่ได้เหงาตามกลอนเลย
ลูกๆมาคอยเร่ง
เขาคอยคิวเล่นคอมฯค่ะ....
บาย ลาก่อนค่ะ....
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
