น้ำตาท่วมท้นใจ น้ำตาท่วมท้นใจในวันนี้ ความเจ็บปวดที่มีจนล้นหลาม ลืมอย่างไรเมื่อหัวใจเฝ้าติดตาม พร่ำเพรียกหานงรามทุกครั้งครา ฉันลืมเธอไม่ได้ในชีวิต แม้ไร้สิทธิ์ไต่ถามความห่วงหา ภาพอดีตสุดซึ้งยังตรึงตรา วอนเทวายื้อยุดฉุดเธอคืน ขอเทพไท้สูรย์จันทร์นั้นช่วยอ้อน พาบังอรคืนมาข้าสุดฝืน บอกเธอว่าข้าระทมล้มทั้งยืน ให้เธอคืนหวนกลับซับน้ำตา ไม่เหลือแล้วแววชีวีที่สดใส เหลือเพียงใจไหม้ดำช้ำหนักหนา สุดเจ็บปวดรวดร้าวเศร้าวิญญาณ์ โปรดกลับมาก่อนชีวีนี้ขาดรอน ฟ้ามืดหม่นดุจคนที่สิ้นหวัง ไร้พลังล้นระทมตรมสุดถอน เจ็บปวดไปถ้วนทั่วทุกตัวตอน สุดอาวรณ์แสนอาลัยใจละลาย น้ำตาท่วมท้นใจใครจะเห็น คงเป็นเวรกรรมเก่าเศร้าไม่หาย ความเจ็บปวดที่มีจึงมากมาย ทุกอณูใจกายจึงยับเยิน
14 มิถุนายน 2551 05:54 น. - comment id 861764
การพลัดพรากจากสิ่งที่รักทั้งหลาย เป็นความทุกข์ การไม่ได้ครอบครองสิ่งที่รักทั้งหลาย เป็นความทุกข์ .....ทุกข์เกิดได้ ดับได้ รอให้กาลเวลาช่วงผ่านพ้นไป แล้วทุกข์จึงหมดไป แล้วเราจะรู้ว่าทุกข์หรือสุขนั้นเป็นสัจจะ
14 มิถุนายน 2551 06:53 น. - comment id 861769
แด่ พี่ดวง พี่แต่งกลอนอกหักได้ถึงอารมณ์ ระทมเศร้าอย่างสุดๆค่ะ ที่หายไปบ้าง ผลุบๆ โผล่ๆ เพราะลูกชายมาแย่งคอมไป เล่นเกมส์บ้าง ทำรายงานบ้าง เขาว่าไม่น่าสอนแม่เข้าเว็บ บ้านกลอนได้เลย คอยแย่งเขา ยังไม่มีเงินซื้ออีกเรื่องค่ะ
14 มิถุนายน 2551 08:07 น. - comment id 861782
ปล่อยให้น้ำตาระรินไหล ล้างดวงใจให้ใสงามเลิกไหม้หมอง อยู่กับธรรมรักษาจิตเลิกใฝ่ปอง หากใช่คู่เคียงครองเขากลับมา... รักและเข้าใจในรักค่ะ
14 มิถุนายน 2551 09:11 น. - comment id 861804
อ่านแล้วก็พอจะทราบว่า คุณต้องเคยผ่านความปวดร้าวมาก่อนจึงเขียนได้ดีเช่นนี้ กาลเวลาจะเยียวยาให้คุณเหงาคลายเศร้าได้ และกลอนจะเป็นเพื่อนคุณเสมอไม่ว่าจะทุกข์หรือสุขอย่างไร
14 มิถุนายน 2551 10:39 น. - comment id 861836
มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ เป็นธรรมดา ที่รักมากจะเสียใจมากกับสิ่งที่จากไป หากรักน้อยหรือไม่รักเลย ก็จะมีความ ทุกข์ที่น้อยลงไป เรื่องแบบนี้หากไม่เกิด ขึ้นกับตัวเองจะไม่มีวันทราบว่าจะเจ็บปวด ได้อย่างแสนสาหัสจริงๆ
14 มิถุนายน 2551 15:37 น. - comment id 861943
ขอขอบคุณกำลังใจจากคุณรินค่ะ ขอบคุณมากนะคะ
14 มิถุนายน 2551 15:42 น. - comment id 861944
หวัดดีค่ะน้องนิจ ถึงมันไม่ค่อยเพราะแต่พี่ก็ถนัดในแนวนี้ค่ะ ยังคุยกับจุ๋นจุ่นอยู่เสมอว่า คนห่ามๆแต่งกลอนหวานเศร้า ส่วนจุ๋นเรียบแล้วกลับแต่งกลอนแสบเผ็ดเผด็จการณ์ คือเราสนิทกันมากบางทีก็เหมือนพี่กับน้องบางคราก็เป็นเพื่อน บางครั้งก็ควบตำแหน่งทั้งพ่อและแม่ในคราวเดียวกัน
14 มิถุนายน 2551 15:44 น. - comment id 861945
ขอขอบคุณ คุณพุด มากค่ะที่แวะเยี่ยม
14 มิถุนายน 2551 15:49 น. - comment id 861946
หวัดดีค่ะคุณหนุ่มน้อย ในชีวิตจริง ไม่เคยอกหักเลยค่ะ แต่ดิฉันชอบกลอนในแนวนี้มันให้ความรู้สึกอ่อนนุ่มและนุ่มนวลได้อารมณ์ดี ขอบคุณนะคะที่แวะเยี่ยมค่ะ
14 มิถุนายน 2551 15:50 น. - comment id 861948
ขอขอบคุณ คุณช่ออักษราลีมากนะคะสำหรับแรงใจที่มีให้เสมอมา
14 มิถุนายน 2551 22:15 น. - comment id 862050
หากน้ำตาท่วมท้นห้องหัวใจ ขออย่าได้หวั่นไหวแม้ใจฝืน เอาผ้าซับน้ำตาแม้กล้ำกลืน คงจะยืนหยัดได้ในวันนึง...
15 มิถุนายน 2551 05:25 น. - comment id 862147
ขอขอบคุณ น้องยาแก้ปวดมากนะคะสำหรับแรงใจที่มีให้
15 มิถุนายน 2551 11:06 น. - comment id 862259
น้ำตาท้วมท้นใจในหัวอก มันจะตกอีกยาวนานปานใดหนอ กว่าจะพ้นคำเจ็บปวดน้ำตาคลอ หรือต้องรอน้ำท่วมใจชีวาวาย
15 มิถุนายน 2551 16:07 น. - comment id 862383
น้ำตาท่วมใจ.....เฮ้อ.. ที่จริงคอมเม้นมะออกอะ..เพราะเพิ่งเจอแบบกลอนคุณนรศิริ กินใจ..กิ่งโศกมากครับ ตอนนี้ขออ่านกลอน พี่ๆๆ ครูๆๆ ไปก่อน