ใจเอ๋ยใจใยเจ้าเศร้าโศกนัก เพราะคนรักหักอกตกเสียหาย พักห้ามจิตคิดบ้างเธอห่างกาย คงจะหายหน่ายหนีมีชายเคียง ถึงเจ้ารักภักดีมีแด่เธอ เฝ้าละเมอเพ้อหลงตรงสุ่มเสียง แต่บัดนี้ที่ขาดบาดใจเพียง น้องจำเรียงเคียงเขาให้เราตรม จากวันเดือนเคลื่อนคล้อยคอยเธอกลับ ใยลาลับดับหายชายขื่นขม เฝ้าติดตามถามข่าวร้าวระบม ใจแสนตรมบ่มเจ็บเหน็บลึกใน ใจเอ๋ยใจใคร่ครวญหวนรู้สึก เจ้าเฝ้านึกถึงเธอเผลอหวั่นไหว แอบเก็บรักภักดีมีเรื่อยไป เธอจากไกลให้เราเข้าระทม