กุมมือกันมั่นใจอุ่นไอรัก คราสมัครมอบหทัยใฝ่ดังฝัน ดุจสุรีย์ส่องแสงแก่กลางวัน เหมือนดั่งจันทร์ฉายส่องผ่องราตรี เธอปกป้องฝ่าฟันและสรรค์สร้าง โปรดอย่าร้างสัญญาลาจรหนี อย่าปล่อยมือเคว้งคว้างกลางไพรี ภัยพาลที่คอยกระหน่ำช้ำชีวี มนต์แห่งรักลำนำคำวอนเว้า เพลงขุนเขาห่มใจสดใสศรี งามฟากฟ้าป่าสูงยูงยางมี ลำธารรี่รินไหลใครจับจอง ใจว้าเหว่เซซังยังจำเจ็บ จึงม้วนเก็บฝันรักพักใจหมอง เมื่อประสบพบเธอเผลอแอบปอง ใจร่ำร้องร่วมเรียงเคียงข้างกาย คงหลงทิศผิดทางห่างสุดสอย หากเธอปล่อยมือวางร้างหนีหาย คงเป็นเช่นภาพวาดบนผืนทราย รักสลายกลายกลับลับจากใจ เคยเดินเดี่ยวเปลี่ยวใจไร้มิ่งมิตร ยามใกล้ชิดผูกสมัครชักหวั่นไหว เย็นน้ำคำฉ่ำซึ้งตรึงทรวงใน ยามซึมเซาเหงาใจได้ปลอบโยน จึงใฝ่ปองปักใจชื่นในรัก แจ้งประจักษ์แก่ใจใช่ผาดโผน ประสานใจถ้อยกลอนต่างอ่อนโอน ถึงไกล้โพ้นสัมพันธ์เรามั่นจริง อย่าระแวงแคลงใจให้มั่นภักดิ์ แผ่นดินรักแห่งนี้มีทุกสิ่ง ทำกินอยู่ไม่รู้พอขอท้วงติง เพียงแอบอิงกันหน่อย...อย่าปล่อยมือ..นะ.
12 มิถุนายน 2551 21:08 น. - comment id 699457
ไม่ปล่อยค่ะ ไม่ปล่อย มือนุ่ม ๆ อบอุ่นแบบนี้ ปล่อยได้ไงค่ะ แวะมาชื่นชมในผลงานนะค่ะ
11 มิถุนายน 2551 19:36 น. - comment id 860518
เพลง : อย่าปล่อยมือ . .ไม้เมือง .. หากว่าเธอไม่ช่วยดึงฉันไว้.. คงหลงทางไปไหนแล้วตั้งนาน ชีวิตต้องผจญพายุฝนและภัยพาล.. ใจบางๆมันต้านทานไม่ไหว เธอนำพาฝันฝ่าทางมืดมิด.... เป็นเหมือนดังเข็มทิศชี้ทางไป ทุกครั้งที่มือเธอจับมือฉันยิ่งมั่นใจ.. จะต้องไปถึงจุดหมายเราสักวัน อย่าปล่อยมืออย่าปล่อยมือ.. อาจจะเดินหลงทางถ้าห่างกัน อย่าปล่อยมือ..อย่าปล่อยมือ.. อยากมั่นใจว่าเรายังไปด้วยกัน ขอร้องช่วยสัญญาอีกสักครั้งให้เชื่อมั่น.. ว่าไม่มีวันจากกันจะได้ไหม มือจับมือใจเหนี่ยวใจเคียงเธอ.. ยามพบเจอปัญหาไม่เป็นไร.. ถึงไหนไม่สำคัญบนทางฝันอันยาวไกล.. ขอแต่เธอเคียงข้างไปตลอดทาง ***
11 มิถุนายน 2551 20:39 น. - comment id 860545
ไม่ปล่อยแน่ สัญญาครับ คิดถึงเสมอนะครับ กลอนเพราะจัง เก่งจริงๆเลย พอดีไม่ว่างเดี๋ยวมาอีกนะครับ
11 มิถุนายน 2551 21:46 น. - comment id 860571
เพื่อนบ้านกลอนคนนี้พร้อมที่ฉุดรั้งขึ้นมาประคับประคองหากเพื่อนล้ม เพราะจริงๆค้า มีความหมายสำหรับเราจริงๆ
11 มิถุนายน 2551 22:35 น. - comment id 860585
แค่กุมมือ ฉันเอาไว้ อย่าคลายมั่น จะเพิ่มพูนวันรักกันอันสดใส ถึงลำบากแม้ตรากตรำไม่เป็นไร กำลังใจที่ให้นั้น มันมากมี .
12 มิถุนายน 2551 13:36 น. - comment id 860818
งั้นลูกสาวแม่จะกุมมือแม่ไว้ไม่ยอมปล่อยเลยนะ รักแม่ค่ะ
12 มิถุนายน 2551 13:37 น. - comment id 860819
ปล่อยมือวางจากกันไป เดินจากไกลก่อนฉันจะล้ม
12 มิถุนายน 2551 14:49 น. - comment id 860858
กุมมือกันมั่นไหวในความรัก อุปสรรคหนาหนักอย่าหวั่นไหว หากปล่อยมือทิ้งกันในวันใด คงยากที่คว้าไขว่มากุมมือ มาอ่านกลอนงาม เพลงไพเราะ
12 มิถุนายน 2551 22:19 น. - comment id 861051
lสวัสดีค่ะ การสัมผัสมือเพียงครั้งเดียวและครั้งสุดท้าย ได้รับความรู้สึกที่ดีๆถึงแม้จะอยู่คนละฟากฟ้า ก็ตาม...สำหรับพี่สาวขอกอดได้มั๊ย...
13 มิถุนายน 2551 05:48 น. - comment id 861123
จะจับไว้ให้แน่นค่ะ
13 มิถุนายน 2551 06:29 น. - comment id 861131
ไม่ปล่อยหรอกค่ะ เราเดินไปด้วยกันอยู่แล้ว ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมค่ะ
13 มิถุนายน 2551 08:29 น. - comment id 861163
อืม..ไม่ปล่อยครับไม่ปล่อย... จับแน่นๆเลย เพลงเพราะกลอนงามครับ
13 มิถุนายน 2551 10:24 น. - comment id 861229
จับไว้แน่นๆ ไม่ปล่อยค่ะ มือนี้นุ่มจัง
13 มิถุนายน 2551 14:09 น. - comment id 861408
ไม่ปล่อยค่ะไม่ปล่อย...อิอิ...คนละอาการแระ
13 มิถุนายน 2551 18:56 น. - comment id 861596
ครูพิม................. จับมือกันไว้นะ อย่าปล่อยมือ ดาวระดา......... สัญญาละนะ อย่าปล่อยมือ............ นรศิริ ค่า ต้องช่วยกันนะคะ มณีจันทร์............... ขอบคุณสำหรับ กลอนที่มาร่วมแจม...... Black Moon........... จ้าจับไว้มั่นๆ อิอิ ไหมไทย โหนักกีฬาล้มได้ไง โหใจอ่อนแอนี่หว่า พี่ดอกแก้ว............... ขอบคุณค่า ผู้หญิงไร้เงา................... อิอิ รู้ด้วยว่ามือนุ่มๆ อุ่นๆ............ นกยูง................ ได้กอดสมใจละนะ อิอิ ช่ออักษราลี................ ค่า อย่าให้หลุดนะคะ อิอิ ทิพย์โนราห์ พันดาว เดินไปด้วยกันนะคะ ฝากฝัน......... ขอบคุณค่ะ สำหรับเพลง ที่เข้ากะกลอนพอดี ไม่ปล่อยมือนะ เพียงพลิ้ว............ อิอิ รู้ได้ไงว่ามือนุ่ม 55 โคลอน......... เกิดอาการอะไรเอ่ย อย่าปล่อยนะ อิอิ