รัก อย่าจากลา

เวลา

       อัสดงอาทิตย์เลื่อนจากขอบฟ้า
สกุณาโผบินกลับเยื่อนถิ่น
ลมพัดไหวพลิ้วพรายให้ได้ยิน
แต่ใจเจ้านิ่งแก้วตามาจากจร
            อยู่แห่งใดใหนเล่าเจ้าไม่กลับ
ข้าคอยนับวันเวลาของเราสอง
จากกันไปไกลสุดหล้าให้อาวารณ์
โปรดย้อนกลับคืนมาหาข้าที
            ฝากจันทร์บอกเจ้าข้าคิดถึง
ให้สายลมอุ่นพัดถึงเจ้าให้หลับใหล
ให้ดวงดาวแทนดวงตาที่ห่วงใย
มอบรักไว้ให้เจ้าเพียงผู้เดียว
            มองนภากว้างไกลในคืนนี้
หวังเพียงพบคนดีที่คิดถึง
ได้เคียงชิดใกล้กันทุกค่ำคืน
ดั่งวันคืนที่ผูกพันธ์ฉันและเธอ/font>				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน