เราขาดกันวันที่ยังมีรัก รอยสลักยังล้นใจในรักหวาน ยังปริ่มรักเปี่ยมท้นล้นดวงมาน แต่เหตุการณ์พานพรากต้องจากกัน ด้วยจริตคิดไปในเรื่องต่าง เลยอับปางร้างรักปักโศกศัลย์ ความเข้าใจผิดผูกติดให้จาบัลย์ เธอทิ้งฉันกั้นรักรวยด้วยความตาย ถามกี่ครั้งซ้ำซ้ำไม่จำจด รักไม่หมดจากใจให้ความหมาย ฉันยังหวังวาดเธอเคียงคู่กาย พูดไม่อายชายอย่างฉันนั้นจริงจัง ความระแวงแคลงใจอันใดหนอ ทำรักฝ่อฝืดไปไม่ถึงฝั่ง รักเอ๋ยรักทำไมไม่จีรัง ขอโอกาสสักครั้งยังไม่ยอม แล้วจะมอบวลีใจไว้ไหนเล่า ในเมื่อเจ้าทิ้งไปไม่ถนอม ความระแวงอยู่ริมใจให้มาตอม แล้วเธอพร้อมให้มันปลิดชีวิตตน เหลืออนุสาวรีย์วลีรัก ที่ยังปักกลางห้วงดวงใจหม่น ฉันมืดมิดทุกทิศในบัดดล ฉันสับสนพ่นโศกสู่โลกทราม
ดาวระดา 5 มิ.ย. 2551 13:27 น. - ID 115729 
854
2
0
5 มิถุนายน 2551 13:38 น. - comment id 857500
มาเศร้านะคะอนุเสาวรีย์ เป็นสิ่งที่คอยเตือนใจเราได้ดีค่ะ มองให้เป็นประโยชน์ก็จะได้ประโยชน์
5 มิถุนายน 2551 13:45 น. - comment id 857505
บางครั้งการไม่ฟังคำอธิบาย มองมันเป็นแค่คำแก้ตัว เสมอก็ไม่ใช่เรื่องที่ควรนัก รักกันเชื่อใจกัน เท่านั้นปัญหาจะผ่านไปได้อย่างง่ายดาย
5 มิถุนายน 2551 14:10 น. - comment id 857531
ถ้ามีความระแวงเกิดขึ้น ก็คงต้องพิสูจน์กันไปค่ะ เอาใจช่วยนะคะ
5 มิถุนายน 2551 19:06 น. - comment id 857648
5 มิถุนายน 2551 20:33 น. - comment id 857681
ที่ใดมีรัก ที่นั้นมีทุกข์ จริงๆนะครับ
6 มิถุนายน 2551 00:35 น. - comment id 857754
สวัสดีครับแสงเหนือไม่ได้ทักกันเสียนาน สบายดีนะครับ น้องดอกบัว ขอบคุณที่เข้ามาทักทาย
6 มิถุนายน 2551 11:35 น. - comment id 857884
อนุสรณ์ แห่งรัก ยังปักจิต ยามที่พิศ มองเห็น อกกลัดหนอง อยากเอาไม้ ไล่ฟาด ให้ไปกอง เพราะยามมอง ใจช้ำ ถึงคำลวง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
