น้ำตาหลั่งมาใช่เรื่องแปลก ผิดตรงที่ไม่อาจแยกความห่วงหา ต่างตรงที่เราเป็นใครที่ธรรมดา หาใช่ใครที่มากค่าที่เธอมี แปลกตรงที่เธอไม่ใส่ใจ ต่างตรงที่เธอมีใครมาแทนที่ ผิดตรงที่ลืมรักเธอไม่ได้สักที แม้เวลานาทีจะเปลี่ยนไป บอกตัวเองทุกครั้งเลิกรินหลั่ง ทั้งที่ยังหลั่งน้ำตาให้หวั่นไหว เขาไม่มีค่าพอให้ห่วงใย เลิกสักทีดีไหมหลั่งน้ำตา รินไหลรดหยดลงคงหวั่นไหว น้ำตาหลั่งเหมือนสิ้นใจเต็มใบหน้า นานมาแล้วรักเก่าเราร้างลา นานมาแล้วน้ำตายังหลั่งริน เลิกไม่ได้หยุดไหม่ได้ยังคงรัก แม้ใจจะแตกหักรักมาสิ้น ชีวิตล่มรักสลายมาพังภินทร์ ที่สุดแล้วในชีวิตยังรักเธอ
1 มิถุนายน 2551 09:55 น. - comment id 855893
อิอิ..อย่ามัวแต่แปลกกับน้ำตาเลยครับ นู้น..เขาไปอยุ่บนถนนกันหมดแล้ว มัวแต่ยืนร้องให้อยู่นี่แหละ...ไปเถอะ
2 มิถุนายน 2551 08:03 น. - comment id 856188
ชอบน้ำตาค่ะ แต่บางทีร้องไม่ออก
2 มิถุนายน 2551 13:04 น. - comment id 856297
น้ำตามักมาพร้อมน้ำมูก
2 มิถุนายน 2551 16:01 น. - comment id 856406
น้ำเอยน้ำตา อย่าหลั่งมาเลย ใจเจ้าเอย อย่าเลยอย่าช้ำ อย่าเพียรร่ำ คร่ำครวญหา ด้วยใจข้าฯ ....เจียนขาดแล้ว เก็บสะอื้น กลืนน้ำตา...นะครับ