และก็เป็นแค่เพียงฉันที่คิดไป ว่าเราต่างมีใจให้กันและอยากร่วมฝัน โดยลืมนึกไปว่าจุดที่เรายืนอยู่มันต่างกัน คงไม่มีวันที่ฉันจะข้ามมันไป เธอเป็นใครฉันยังรู้ดีเสมอ แต่บางทีเผลอคิดว่ามันจะเป็นไปได้ จึงเฝ้ารอเพียงแต่เธอตลอดมาและคงตลอดไป คงไม่มีใครที่ฉันจะรู้สึกได้เหมือนกับเธอ ทอดถอนหัวใจครั้งแล้วครั้งเล่า ทำไมความรู้สึกเหล่านี้ครอบงำฉันไว้เสมอ หลายปีพ้นผ่านที่พยายามไกลจากเธอ แต่สิ่งที่เจอคือเธอยังอยู่ในหัวใจ โชคชะตานำพาเธอให้เจอฉัน ครั้งแรกที่เจอกันฉันยังจำวันนั้นได้ แม้มันไม่มีอะไรน่าประทับใจสักเท่าใด แต่พอคิดถึงฉันกลับหวั่นไหวไปทุกที โชคชะตาเล่นตลกเธอรู้ไหม นำพาใครต่อใครมาให้เจอแต่ไม่ทำให้ลืมเธอคนนี้ แล้วฉันจะทำอย่างไรกับหัวใจตัวเองดี คำถามนี้ฉันไม่มีคำตอบให้ตัวเองเลย พยายามลืมสักเท่าใดทำไม่ได้ พยายามเกลียดเธอไปแต่ใจก็ยังเฉย ทิ้งทุกอย่างลืมทุกอย่างที่คุ้นเคย แต่ก็ลงเอยที่ฉันตัดใจจากเธอไม่ได้สักที มองฟ้ามองดาวมองทะเลกว้าง อยากจะขว้างหัวใจไปให้ไกลจากตรงนี้ จะได้ไม่ต้องทรมานกับความรักที่มี ความรักที่ต้องบอกตัวเองเสมอว่าไม่มีทาง
13 พฤษภาคม 2551 23:09 น. - comment id 849538
ความรักไม่ต้องมีเหตุผล อยู่ที่คนสองคน และหัวใจ ทำไมต้องเธอ ผมคงตอบไม่ได้ ต้องถามใจพี่เองล่ะคร้าบบ
19 พฤษภาคม 2551 11:13 น. - comment id 851022
อ่านจบยิ่งทำให้นึกถึงความรู้สึกแรกที่มีถึงบางใคร เมื่อวันเวลาผ่านไปจึงปล่อยให้ รักยังอยู่ในใจ และสิ่งที่ควรจะเป็นไปอยู่ในสมอง... แวะมาสวัสดีครับ