โอ้ดึกดื่นคืนแรมไม่แจ่มฟ้า เหมือนชีวาของคนที่หม่นหมอง โดดเดี่ยวเดียวดายไร้หมายปอง น้ำตาองเปื้อนปนบนแก้วนวล เสียงหริ่งหรีดขับขานสะท้านทุ่ง เหลือบริ้นยุงตอมไต่ปนไห้หวน ลมหายใจแผ่วผ่าวร้าวรัญจวน เซซังซวนล้มพับทับแผ่นดิน ภาพอดีตกรีดดวงแดเป็นแผลลึก มันผนึกฝังแน่นดังแผ่นหิน เคยพนอล้อเล่นเป็นอาจิณ ให้ถวิลโหยหาใจอาวรณ์ เขาจะรู้ไหมหนอใครรออยู่ คอยเคียงคู่มิ่งขวัญจันทร์สมร ฝากสายลมเดือนดาวไปเว้าวอน พาบังอรคืนมาข้านี้คอย
นรศิริ 3 เม.ย. 2551 13:33 น. - ID 113980 
1329
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
