คิดถึงเธอคนบนดอยพร่ำคอยรัก ห่างไกลนักมักรักซ้อนซ่อนใจหวง ละเมอเพ้อน้ำตาพรมใช่ลมลวง ให้แสนห่วงโหยหาในอารมณ์ ทุกห้องใจยังเปี่ยมล้นท้นรักพี่ แม้ดวงฤดีหม่นไหม้ให้ขื่นขม เพียรเฝ้าคอยรอพี่ยาน้ำตาตรม หรือหลอกชมคนบนดอยใคร่น้อยใจ เมื่อคิดถึงใยจึงไม่เห็นหน้า ไม่มาหาร้างลาน่าสงสัย ใช่รักหลอกหรือรักลวงว่าห่วงใย ร้าวลึกในใจเฝ้ารอขอรักคืน อาทิตย์ใกล้อัสดงคงลับโลก ฤารักโศกข่มใจใช่รักฝืน บอกคิดถึงคนึงหาทุกค่ำคืน หลับแล้วตื่นจากภวังค์ยังเวิ้งว้าง จะสานรักถักทอรอรักพี่ ทุกนาทีชะเง้อคอยกลับถอยห่าง ใจเชื่อมใจสานไว้คล้ายอำพราง หรือช่องว่างหว่างใจมีใครครอง
ไหมแก้วสีฟ้าคราม 2 เม.ย. 2551 10:46 น. - ID 113935 
784
2
0
2 เมษายน 2551 13:26 น. - comment id 836308
ช่วงค่ำๆ.....เป็นเวลาที่ทรมานที่สุดของคนคอยเลยนะคะ
2 เมษายน 2551 13:34 น. - comment id 836309
หน้าส่วนตัว
แด่ คุณเพียงพลิ้ว
ค่ะ....อยากให้เขากลับบ้านเร็วๆหน่อย
เพราะอย่างไร ก็อุ่นใจเช่นกัน
แต่ว่า ...กลับบ้านค่ำมืดหน่อยก็ยังดีกว่ากลับบ้านเช้า
ถ้ากลับบ้านเช้าก็ยังดีกว่าไม่กลับเลยค่ะ
6 เมษายน 2551 20:57 น. - comment id 837272
ถึงตัวไกลใจยังอยู่เป็นคู่เจ้า พี่ปวดร้าวหนาวใจใฝ่ฝันหา เพราะว่ารักสุดรักสุดบูชา อนิจจาจำพรากจากดวงใจ
7 เมษายน 2551 20:29 น. - comment id 837450
แด่ คุณนรศิริ
พี่เขียนกลอนได้เก่งค่ะ คิดจะโทรไปคุยด้วยแต่เกรงใจค่ะ ทราบจากกลอนของน้องเฮาชาวดอย(เบอร์โทร)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
