โอ้...ว่าใจไยหวนรัญจวนเศร้า ฉันใดเล่าเจ้าโศกวิโยกแสน หรือถวิลถิ่นเก่าสู่เมืองแมน ณ ดินแดนแหนหวงช่วงนานเนา มิรู้หรือ? คือถิ่นอันต้องห้าม อย่าคิดลามถามข่าวจะอายเขา สู้หาสุขพลิกฟื้นผืนดินเรา อย่าหลงเงาเก่าร้างสร้างสิ่งควร หยุดอาลัยให้หาวาจาหวาน คงซมซานนานเหลือเมื่อคิดหวน หากยังรั้นดั้นด้นคงเซซวน หยุดคร่ำครวญทวนทบสงบใจ จงดับทุกข์ซุกเก็บแม้เจ็บเอ๋ย อย่าคิดเผยเลยเจ้า..เฝ้าหวั่นไหว จงหมั่นเติมเสริมรักถักสายใย หยุดหลงไหล...ใคร่ครวญชวนระแวง เจ้าอยู่ดีมีสุขมิใช่หรือ? อย่าคิดยื้อถือห่วงเรื่องแสลง คำว่า รัก หักจบลบเปลี่ยนแปลง แค่แสดง...ไมตรี.. ตรง.. ที่เดิม
26 มีนาคม 2551 11:06 น. - comment id 834894
สวัสดีครับมาเอาเบอร์1 มะรู้จะทันป่าว
26 มีนาคม 2551 11:08 น. - comment id 834895
เรื่องเป็นไงไปไงมาไงครับ ใครกันที่น้องเหมียปลอบใจ เพิ่งได้อ่านตะกี้รีบชิงที่1 ก่อน หุหุ
26 มีนาคม 2551 11:18 น. - comment id 834901
ปลอบใจให้หายเศร้า คะนึงเขาห่วงหา ปล่อยไปในเวลา มินานช้า..พักใจ ไมตรีจิตมิตรอักษร
26 มีนาคม 2551 11:24 น. - comment id 834906
อิอิ ...ที่3ก็เอาค่ะ... เรื่องบางเรื่องก็ได้แต่ปลอบใจค่ะ
26 มีนาคม 2551 11:30 น. - comment id 834909
หุหุหุ ไม่ทันที่ 1 หุหุหุ
26 มีนาคม 2551 11:37 น. - comment id 834912
แค่แสดง...ไมตรี.. ตรง.. ที่เดิม //-- แค่แสดง...ไมตรีคง.. ตรง.. ที่เดิม
26 มีนาคม 2551 11:43 น. - comment id 834914
พอดีเลย..ตามหากำลังใจจากใครๆ ไม่เจอซักทีวันนี้ได้ทีคุณกชมนฯมาแจกคำ ปลอบใจ..แด่เพื่อนๆอรุณก็ขอมารับด้วยคน.. อย่ารังเกียจเลย..ถ้ามันจะเปื้อนฝุ่นไปนิด.. อิอิ.... มาเยี่ยมครับ...
26 มีนาคม 2551 12:16 น. - comment id 834919
อวลความหลังยังไห้หาอารมณ์หวาน แม้นเนิ่นนานเพียงใดใครไขว่หา หนทางไกลไม่ท้อต่อเวลา ปรารถนาเพียงฝันเท่านั้นเอง วันนี้กานต์มาสายค่ะพี่รัน แต่เป็นที่ 1 ในใจพี่รันเสมอ กานต์รู้
26 มีนาคม 2551 12:42 น. - comment id 834927
12.20 ปลอบใจ ไปจ๊อบ บ้าน........ดูใจ คิดจู่ คู่จิต ไข.....................กล่าวอ้าง คารม คมล่า ใคร................ครวญหล่อน คราวหนึ่ ครึ่งหนาว คว้าง.......อุ่นอ้อมอกไผ ฯ ใจ,รัน, จันทร์ไล่ ล้า...........อกเรียม ใจหนึ่ง จึงไหน เทียม.........อกอ้า ใจอิ่ม จิ้มไอ เหนียม............อกหนึ่ง ใจป่วน จวนไป ง้า................อกเจ้าใจถลำ ปลอบ คำหนึ่ง ครึ่งน้ำ............ใจหลาย ปลอบ พ่ายคำ พร่ำคลาย.........ส่งยิ้ม ปลอบพี่ ผีปอบ หมาย..............กินตับ นาแม่ ปลอบหลับ ปั๊บลอบ พริ้ม..........อิ่มล้ำกรุ่นกลืน 12.42
26 มีนาคม 2551 12:45 น. - comment id 834929
มาแก้ไขคำตกหล่น ขอรับ 12.20 ปลอบใจ ไปจ๊อบ บ้าน........ดูใจ คิดจู่ คู่จิต ไข.....................กล่าวอ้าง คารม คมล่า ใคร................ครวญหล่อน คราวหนึ่ง ครึ่งหนาว คว้าง.......อุ่นอ้อมอกไผ ฯ ใจ,รัน, จันทร์ไล่ ล้า...........อกเรียม ใจหนึ่ง จึงไหน เทียม.........อกอ้า ใจอิ่ม จิ้มไอ เหนียม............อกหนึ่ง ใจป่วน จวนไป ง้า................อกเจ้าใจถลำ ปลอบ คำหนึ่ง ครึ่งน้ำ............ใจหลาย ปลอบ พ่ายคำ พร่ำคลาย.........ส่งยิ้ม ปลอบพี่ ผีปอบ หมาย..............กินตับ นาแม่ ปลอบหลับ ปั๊บลอบ พริ้ม..........อิ่มล้ำกรุ่นกลืน 12.42
26 มีนาคม 2551 12:55 น. - comment id 834932
คิดปลอบใจใครกันเล่าวันนี้ ป้าเร็วรี่ขึ้นฝั่งมาฟั่งข่าว มัวล่องเรือไม่รู้ดูแต่ดาว จนง่วงหาวเหลือระงับหลับไปนาน
26 มีนาคม 2551 13:28 น. - comment id 834947
คิดถึงจัง
26 มีนาคม 2551 13:34 น. - comment id 834950
แลเลเห็นเลม้ายนะสาวเหอ ยาได้เผลอแลเลเห็นภูเขา เขาในเลแลเห็นเป็นเทียมเงา เพราะภูเขาจมเลตั้งก้าลุย
26 มีนาคม 2551 14:18 น. - comment id 834977
สวัสดีค่ะ เมื่อยามสุขสุขดั่งเมืองสวรรค์ เป็นพลังสร้างสรรค์อันยิ่งใหญ่ เมื่อยามทุกข์ทุกข์มากยิ่งกว่าใคร สิ่งที่ได้ต้องพักใจให้ยืนยาว
26 มีนาคม 2551 15:11 น. - comment id 835008
คำปลอบใจบางครั้งทำลายหัวใจคนรอแหลกราน ... ให้เค้าตัดสินใจเองเถิด ขออภัยมิได้มีเจตนาป่วนใดๆ หากแต่บทกลอนกระทบใจดวงนี้ที่มีประสบการณ์จากความหวังดี อ่านแล้วเศร้ากรีดลึก อาจไม่เกี่ยวกัน เพียงขออนุญาตออกความเห็นส่วนตัว ขอบคุณ
26 มีนาคม 2551 15:17 น. - comment id 835009
ปลอบยาด้วยสิ กะลังมึนส์ อิอิ...สงสัยต้องปลอบด้วย มะขามเปียกนะพี่นะ..
26 มีนาคม 2551 15:48 น. - comment id 835015
เรื่องตำนานกาลก่อนย้อนมาคิด ให้สกิดคำนึงถึงความหลัง สิ่งผ่านมาบทกานท์ที่พร้อมพรั่ง เมื่อหยุดยั่งทุกสิ่งมิแน่นอน ฟังคำปลอบจากใจยื่นให้เพื่อน มาย้ำเตือนรังสรรค์มิถ่ายถอน ด้วยไมตรีต่อมิตรชิดบังอร ทุกกาลก่อนสัมผัสด้วยเยื้อใย สื่อสัมพันธ์สานฝันมีแบ่งฝาก ปลอบปลุกจากเส้นสายภายในให้ ทุกชีวิตเปลี่ยนแปลงตามกลไก วิถีให้แต่ใครสรรค์สร้างมา สวัสดีค่ะพี่รัน ดอกบัวแวะมาสวัสดีพี่รันค่ะ ดอกบัวขอให้พี่รันมีความสุขนะค่ะ
26 มีนาคม 2551 16:54 น. - comment id 835043
สวัสดีค่ะ น้องรัน ปลอบใจได้ไพเราะมากค่ะ ว่างๆจะมาให้ช่วยปลอบใจให้มั่งนะคะ
26 มีนาคม 2551 18:35 น. - comment id 835057
หวัดดีค่ะพี่หลวง เล่นมุก นี้กันน้า ระวังล้มน่าน คว้าไม่ทันลงเลเลยแระ ปลอบใจใครได้พี่หลงเหอปลอบตัวเอง แลชาด เศร้านิ พี่หลวง แงๆๆๆ สวัสดีค่ะ คุณคอนพูทน ปลอบใจให้หาย ทุกข์คลายขื่นขม ตอกย้ำอารมณ์ อย่าหลงงมงาย ขอบคุณไมตรีจิตมิตรอักษรที่งดงามค่ะมีความสุข มากๆ เด้อ สวัสดีค่ะน้องมณีจันทร์ เนาะไม่มีใครปลอบก็ปลอบตัวเอง อิอิ สวัสดีค่ะ คุณแม่มดใจดี ไม่ทันที่หนึ่ง แต่ติดท๊อปเท็นค่ะ ขอบคุณที่ทักทายกันค่ะ สวัสดีค่ะคุณอินทร์อาทิตย์ ขอบคุณค่ะ สำหรับคำแนะนำ งดงามค่ะ คือ รันพยายามให้ครบแปดคำตามที่ครูท่านสอนไว้ อาจไม่เพราะต้องขอโทษด้วย จะรออ่านผลงานคุณนะค่ะ ยินดีที่รู้จักค่ะ สวัสดีค่ะคุณอรุณสุข ยินดีค่ะ ส่งตรงที่เปลื้อนมาค่ะรัน จะจัดการปัดฝุ่นให้สะอาด แหะ สวัสดีค่ะน้องกาต์คนดี ณ แดนดินถิ่นเก่าเราลาร้าง กลับมิสร่างจางหายไปจากฝัน เก็บส่วนลึกฝึกใจไปทุกวัน อย่าคิดหวั่นพรั่นจิตคิดรัญจวน แน่นอนค่ะ น้องกานต์คนดี ที่หนึ่งเสมอ สวัสดีค่ะคุณคนสาธรณะ โคลงผวนไม่ถนัดไว้หัดก่อนแล้วคราวหลังจะตอบเป็นโคลงเคลงมั่งแต่วันนี้ขอกลอนสี่ก่อนนะค่ะ ปลอบขวัญวันเก่า สุดเหงาครวญหา อยากนำรักพา หวนมาสู่ใจ หวังคอยโอบเอื้อ แนบเนื้อสุขไหน ได้แค่ฝันไป รักไร้ใครชม โคลงผวนคุณ นะบทที่ สองทำเอาใจหวั่นไหวมิใช่น้อย ใจรัน ผวนตรงๆ มัน จางไร นะนั่นเเอบ คิดอะไรเปล่า ค่ะ (ที่รักของคนอื่น) สวัสดีค่ะป้าแช่มคนเก่ง มานั่งปลอบหัวใจที่คอยเหงา ก็มันเศร้าเงารักที่ปักหมาย อยากตัดใจใยคิดหักมิวาย คอยเสียดายสายสัมพันธ์ของวันวาร ป้าแช่มช่วยได้ไหมอ่ะ ค่ะ หวัดดีจ้า คนขี้เหร่ เย้ คิดถึงเหมือนกันมากๆ แต่เข้าบ้านคนขี้เหร่ไม่ได้ เลยเผาบ้านตัวเองไปแระ คนขี้เหร่ ตั้งใจทำงานนะ อย่าไปสนใจสัมภเวสีพวกนั้นเลยเสียเวลาเปล่าๆ เสียจิตที่คิดดีด้วย ทำงานดีกว่า เดี๋ยวสร้างบ้านใหม่แล้วคนสวยจะแอดไปหานะจ๊ะ รอคนสวยเคาะประตูล่ะ เป็นห่วงเสมอนะ สวัสดีค่ะ ท่านฝากฝัน ที่เคารพยิ่ง อิอิ อ้าวจริงๆๆ หมายแลเลเห่คลืนกลืนภูเขา หมายแลเงาเขาเห็นเป็นสลัว หมายเห็นเขาแค่เงาที่เรากลัว หมายในตัวเราดีไม่มีไหร อิอิ ขอบคุณท่านมากๆ ค๊าบ สวัสดีค่ะพี่นกยูง สบายดีนะค่ะ ไม่ได้ไปเยี่ยมที่โน้นเพราะ พังบ้านไปซะแระ อิอิ พี่รักษาสุขภาพกายและใจนะค่ะ ตักตวงสุขทุกข์ดับเสียให้หมด อย่าจำจดลดหย่อนผ่อนบ้างหนา ให้ตัวช่วยด้วยกาลและเวลา สุขที่คว้ากลับคืนแสนชื่นทรวง มีความสุขมากๆ ค่ะพี่ สวัสดีค่ะ คนรอ กลอนบทนี้รันเขียนไว้นานแล้วจากใจส่วนลึก ณ จุดหนึ่งที่เราเป็นเราคิด ในขณะนั้นมิได้หมายปลอบใจผู้ใด ให้เขาสะเทือนหรอกค่ะต้องขอโทษด้วย หากมันจะไปกรีดบาดแผลของคนรอ รีบรักษาบาดแผลนะค่ะ เพราะรันก็เคยมีบาดแผล จีงมีกลอนบทนี้ค่ะ ขอบคุณค่ะ ยินดีที่รู้จัก แล้วทักทายกันอีกนะค่ะ อยากรู้จักด้วยค่ะ สวัสดีค่ะน้องยาฯ เฮ้อ มะขามป้อมได้ปล่ะ หรือว่ามะยมดอง ดีจ๊ะคนสวย อิอิ สวัสดีค่ะน้องดอกบัว คนจิตใจงาม เป็นคำปลอบตอบจิตเคยผิดหวัง ภาพความหลังฝังมิหมดจึงจดสอน ปลอบใจตัวอย่าหลงข่มนิวรณ์ หยุดคิดคอนถอนห่วงที่ล่วงมา เป็นบทเรียนเพียรจำไว้กำหนด เพื่อสะกดลดบ่วงปวงตัญหา อย่าเอาจิตคิดตามกิเลสพา ถึงแม้นว่ายากเย็นแสนเข็ญใจ เกิดเป็นคนแสนยากตามวิถี คิดชั่วดีมีปนเป็นวิสัย หากแสงส่องทางดีมีรำไร เลือกเดินไปให้ถึงแม้นซวนเซ เช่นกันนะค่ะมีความสุขมากๆ ขอบใจน้องที่ทักทายจ้า สวัสดีค่ะ พี่เจี๊ยบ มาผลัดกันปลอบดีกว่าไหม? อิอิ ขอบคุณค่ะพี่ที่ทักทายกันทุกครั้ง
26 มีนาคม 2551 19:55 น. - comment id 835072
มาปลอบขวัญ....ดวงตา....อย่าร้องไห้ เจ้าดวงใจ...พี่เอย....เอ่ยคำวอน ทุกข์ใดหนอ...เจ็บที่ใด...นะขวัญอ่อน ....จงผันผ่อนร้อนคลาย...หายโศกตรม... อ่ะ...ใช้ได้ป่าวคะ รัน
26 มีนาคม 2551 23:05 น. - comment id 835092
สวัสดีค่ะพี่ริน คำพี่ปลอบอบอุ่นละมุนนัก ทุกข์ที่หนักผ่อนหายค่อยคลายหนอ แม้นชอกช้ำเคยนอนน้ำตาคลอ ไม่คิดท้อรอคำปลอบทีมอบมา แหะ ของรันแข็งกว่าพี่รินอีก อิอิ
27 มีนาคม 2551 13:11 น. - comment id 835165
โอ๋..โอ๋...มาปลอบใจจ้า ไอครีมไหมหรือลูกอมดี ตุ๊กหมีหรือว่าจะไปเที่ยว ขอเพียงอย่าร้องไห้อย่างเดียว ประเดี๋ยวตุ๊กแกมากัดนะเจ้า
27 มีนาคม 2551 16:27 น. - comment id 835200
สวัสดีค่ะพี่ไหมไทย ชอบคะมีคนปลอบเยอะๆ เนี่ยะอิอิ ขอบคุณค่ะ
27 มีนาคม 2551 21:14 น. - comment id 835269
เอ วันนี้มาแอบปลอบใจใครแถวนี้น้า มาอ่านกลอนปลอบใจจ้า มาช้าแต่ก็มานะ อิอิ
28 มีนาคม 2551 11:29 น. - comment id 835302
สวัสดีค่ะ พี่กุ้งฯ ไม่ได้ปลอบใจใครหรอกค่ะ แค่หาคนปลอบใจนะค่ะ อิอิ ขอบคุณค่ะมาช้าดีกว่าไม่มา อีกหนึ่งกำลังใจค่ะ