แค่ของตาย.......หรือ...?

Salukphin

       เป็นลูกไก่ในกำมือคือแพ้พ่าย
บีบก็ตายอย่าหมายรอดปลอดภัยหรือ
ไม่มีสิทธิ์คิดครอบครองปองแย่งยื้อ
ในกำมือคือของตายใช่สายใจ
ไม่มีค่าของความรักสักปลายก้อย
วิมานลอยล้อหลอกขวัญเซ่นหวั่นไหว
เป็นของเล่นล่ออารมณ์ชมผ่านไป
อนาถไหมใจโซโซโง่งมงาย
คิดว่าใจเขาซื่อดั่งสื่อสาร
แท้ประหารผลาญใจให้สลาย
ยื่นดอกรักร้อยยาพิษฤทธิ์แรงร้าย   
มุ่งมาดหมายเหมือนไม่รู้คู่เจตนา
แรกเริ่มก่อหน่อรักจักดูสวย
ต่างพร้อมช่วยเทปุ๋ยใจใส่ปรารถนา
ครั้นเนิ่นนานม่านหมอกเมฆเลขเวลา
กลับพัดพาลมระทมตรมร้าวราน
ที่เคยรักจักเปลี่ยนเขียนเบื่อหน่าย
บอกง่ายง่ายสายใจไร้สงสาร
โง่งี่เง่าเงอะงะน่ะรำคาญ
คำหวานหวานมิเหลือรอยร้อยสายใย 
 ทุกถ้วนถ้อยคมคำพร่ำหยามเหยียด
แฝงส่อเสียดเกลียดชังทั้งผลักไส
เห็นน้ำตาบอกสำออยถอยหลีกไป
จำเอาไว้อย่าลำพองต้องเจียมตัว
แค่ของเก่าเป็นสนิมปั้นจิ้มปั้นเจ๋อ
หยุดละเมอเพ้อพร่ำย้ำปวดหัว
เหมือนกำหนดบทลงโทษโหดน่ากลัว
ขีดล้อมรั้วเส้นหัวใจให้ปิดทาง
เพราะฉันเป็นของตายหมายหมดค่า
ใจเหว่ว้าลอยละล่องตกช่องว่าง
ดั่งลูกนกตกกรงเหยี่ยวเสี้ยวอับปาง
ขวัญเคว้งคว้างหวาดผวาน้ำตาคลอ
ปลอบตัวเองทำใจให้กล้าแกร่ง
แม้ล้าแรงระทมตรมแท้ท้อ
ขอเวลาระงับใจในคำพอ
จะเกี่ยวก่อใจกลับหลังฝังลืมเธอ
หมดนิยามความรักเก่าเฉาสิ้นซาก
ลบลมปากฝากลวงใจใส่ไผลเผลอ
ณ จุดนี้ที่หัวใจไร้เผอเรอ
คนมาดเซ่อกับหัวใจไม่มีรัก.