อยู่เพื่อรักทำเพื่อเธอตลอดไป แม้วันใดโลกนี้ต้องสับสน หรือตะวันอับแสงสลัวมน ยังเป็นคนอยู่ข้างเธอมิแหนงหน่าย แม้โลกนี้จะร้อนเป็นเปลวไฟ ถูกเผาไหม้เป็นเถ้าถ่านแตกสลาย ยังรักเธออยู่เคียงข้างมิเสื่อมคลาย มิห่างหายใจยังรักภักดิ์เพียงเธอ หรือโลกนี้จะเยือกเย็นเป็นน้ำแข็ง รักยังแรงแข็งกล้าอยู่เสมอ มิยอมให้ตัวเธอน้ำตาเอ่อ รักเพียงเธอเสมอนิรันดร์ เพราะชีวิตเกิดมาเพื่อรักเธอ มั่นเสมอภ้กดิ์เพียงเธอมิจากกัน จะล้อมรักด้วยใจไม่แปรผัน เพราะว่าฉันทำเพื่อเธอตลอดไป
9 มีนาคม 2551 23:50 น. - comment id 830751
แม้สิ้นฟ้า สิ้นดิน สิ้นผืนน้ำ หากสิ้นเธอ คงชอกช้ำ กว่าสิ่งไหน สุดริมน้ำ ลับขอบฟ้า ใกล้หรือไกล ต้องการเธอ เป็นคู่ใจ อยู่ใกล้กัน หากชาตินี้ มีวาสนา กาคู่หงส์ ให้มั่นคง เธอจงอยู่ คู่กับฉัน เป็นโซ่ทอง คล้องใจ ไว้ด้วยกัน ให้ยั่งยืน และนานวัน มิผันไป
10 มีนาคม 2551 00:31 น. - comment id 830764
ขอบคุณ คุณการัณยภาส ที่เข้ามาเยี่ยมชมครับ ชีวิตฉันคนนี้มีเพื่อเธอ มิอาจเผลอแบ่งใจไปรักใคร จะอยู่ข้างเคียงกายมิไปไหน ล้อมรักไว้ด้วยใจมิไกลกัน จะโอบกอดเธอด้วยไออุ่นรัก และเพียงภักดิ์รักเธอมิแปรผัน จะมีเธอคู่ฉันกันและกัน ประสานฝันตลอดไปกาลนิรันดร์
11 มีนาคม 2551 00:10 น. - comment id 830963
กลอนของคุณเพราะมากค่ะ ดีทั้งสัมผัสนอกและสัมผัสใน บอกตามตรงว่าฉันไม่ค่อยเห็นผู้ชายคนไหนจะมีรักแท้นะคะ คือคิดว่ามีเหมือนกันแต่ไม่มากเท่าผู้หญิง ฉันชอบชื่อนามปากกาของคุณนะคะ "สุสานสีน้ำฟ้า" ฟังดูแปลกดี ชวนให้รู้สึกน่าค้นหา
11 มีนาคม 2551 06:38 น. - comment id 830983
ฮ่าๆๆๆ ขอบคุณครับคุณการัณยภาส ที่จริงแล้วกลอมผมก็ไม่ค่อยสัมผัสในเท่าไหร่นัก ไม่ค่อยมีเวลามานั่งเขียน แค่พิมพ์ไปเรื่อยๆครับ เลยเอาสัมผัสนอกก็พอ หากมีเวลาจะมานั่งเขียนให้ไพเราะกว่านี้ครับ ผู้ชายรักแท้ก็มีนะ ผมอาจเป็นหนึ่งในนั้นก็ได้ ฮ่าๆๆ ขอบคุณที่ชมนามปากกาด้วยครับ แล้ว "สุสานหิมะ" ล่ะน่าค้นหาไหม ฮ่าๆๆๆ ล้อเล่นครับ
12 มีนาคม 2551 21:08 น. - comment id 831486
น่าจะเปลี่ยนเป็น"สุสานกลางใจ"ดีกว่านะคะ ฮิฮิฮิฮิ ยังไงก็ช่วยเข้าไปคอมเมนท์ให้ฉันด้วยนะคะ สามารถติชมได้ตามใจชอบ ขอบคุณค่ะ