ฉันกลัวหัวใจตัวเอง

สายน้ำสีเงิน

      วันเวลา...เปลิ่ยนผ่าน...นานนานเข้า
ความรู้สึก...ลึกรุมเร้า....เข้ามาหา
รู้สึกแปลก...แปลบเข้าไป...ในอุรา
วันนี้หนา...รู้อะไร...กับตัวเธอ
     แค่เธอคุย...เธอทัก...ฉันดีใจ
เธอโอบไหล่...กอดคอ...ฉันเขินเก้อ
เธอสบตา...และยิ้มให้...ฉันกลับเพ้อ
ฉันละเมอ...ถึงเธอ...อยู่ทุกวัน
     รู้สึกเริ่ม...แปลกแปลก...ข้างในใจ
รู้สึกกลัว...หัวใจ...จะแปรผัน
ก็เธอเป็น...แค่เพื่อน...ที่แบ่งปัน
คืนและวัน...สนุกสนาน...ร่วมกันมา
     ฉันเริ่มกลัว...หัวใจ...ตัวเองแล้ว
จะมีแวว...หลงรักเพื่อน...ที่คบหา
แต่คงไม่...อาจพูด...บอกวาจา
แต่ขอเก็บ...สิ่งมีค่า...ไว้ในใจ 				
comments powered by Disqus
  • ช่ออักษราลี

    2 มีนาคม 2551 03:29 น. - comment id 828545

    41.gif41.gif41.gif41.gif36.gif36.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน