หน้าส่วนตัว
หน้าที่ของคนจนคือทนเจ็บ
เสียงร้องไห้ใส่วงเล็บไม่ออกเสียง
เพียงเพราะเงินพี่หนอไม่พอเพียง
พอจะทุ่มจะเลี้ยงได้เพียงพอ
ญาติฝ่ายน้องทองเส้นเห็นเท่าโซ่
พี่โลโซเป็นช่างซ่อมแสนซอมซ่อ
เหงื่อไหลโซมผิวซ้ำดำมอซอ
หนุ่มรูปหล่อขับมิตซูคันหรูแซง
เบียดช่างซ่อมซกมกตกประป๋อง
หน้าไหม้หมองเศร้าหม่นไม่ปนแป้ง
ไม่มีพลอยมีเพชรเม็ดแพงแพง
ไปขอแต่งแก้วตามานอนเตียง
เพราะความจนเท่านั้นหรือคือเขตกั้น
คนจนนั้นจะจามไอก็ไร้เสียง
เสื้อช่างซ่อมมันไม่หรูพอคู่เคียง
จะร่วมเรียงเคียงน้องต้องติดแบรนด์
แม้สายตาจะจ้องจดก็หมดสิทธิ์
ไม่ควรคิดว่าจะได้ใช้อ้อมแขน
ถอดคนจนจากคนสวย คนรวยแทน
เขี่ยเศษแฟนตกขอบกรอบสายตา
ไยมองคนจนดั่งเศษกระดาษ
คนไร้คลาสมันไร้ใจหรือไรหหนา
พ่อแม่น้องมองพี่มีราคา
เสมือนหมาข้างถนนจนหัวใจ
กับเศรษฐีบุญทุ่มหนุ่มรูปหล่อ
รีบเออออห่อหมกกันยกใหญ่
จัดที่นอนหมอนฟูกให้ถูกใจ
จะจีบกันถึงท่าไหนไม่กังวล
คนจนจนไร้หัวใจหรือไรเจ้า
จึงทำเขาเหมือนเศษฟางข้างถนน
ถ่มน้ำลายรดใจชายคนจน
ไม่มีเงินไม่ใช่คนหรือไรกัน
เลือกเกิดได้จะคลานเดินบนเงินล้าน
สัมปทานทะเลหลวงสรวงสวรรค์
ซื้อเครื่องบินดินฟ้ามารวมกัน
สร้างร้อยตึกร้อยชั้นให้แม่ยาย
แต่หน้าที่คนจนคือทนเจ็บ
นอนกอดเก็บสัญญาเก่าเจ้าทำหาย
เห็นเงินแสนเงินหมื่นกลืนน้ำลาย
ไม่มีแววเสียดายใจจนจน
ที่มา : กลอนลำ ผิดหรือที่พี่จน ของ สาธิต ทองจันทร์
ฟังกลอนลำ ผิดหรือที่พี่จน ได้ที่ลิงค์นี้
http://www.baanmaha.com/community/showthread.php?t=659
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์ 26 ก.พ. 2551 14:19 น. - ID 112994 
3360
4
0
26 กุมภาพันธ์ 2551 14:21 น. - comment id 827042
ผิดหรือที่พี่จน สาธิต ทองจันทร์ (ร้อง) พี่จนทนเศร้า เจ็บปวดไม่เบา ถึงคราวปราชัย รักยอดหญิงยิ่งใหญ่ ต้องใจผวา... วาสนาคนจน ด้วยความใจน้อย ร้อยกรองเพลงมา อุราหมองหม่น ผิดหรือที่จน เกิดมาเป็นคนที่ไร้ราคา.. (ลำ) ความมีหน้ามีตาได้เพิ่น เขินแต่ฮอดเสื้อผ้า ทาแป้งแต่งกาย เว้าพื้นอ้าย คนบ่มีเงิน เดินถนนบนดิน รถราบ่มีใช้ หาเงินได้ วันๆเลี้ยงชีพ บีบเข้าเหมิดทุกด้าน ใจน้อยนั่งหงอย. (ร้อง) นั่งตาลอยใจเศร้า เขามองอย่างเราเหมือนไม่ใช่คน เขามองเราเหมือนเศษกระดาษ ไม่อาจฉงนว่าคนจนก็ช้ำใจ รู้หนาวรู้ร้อนอาวรณ์เหมือนคนทั่วไป ถึงเธอรักแท้ พ่อแม่ดึงเธอจากไกล ยังมีเยื่อใย ต้องตัดใจวกวน ถามจริงๆ ด้วยใจแสนซื่อ นี่คือเหตุผลที่คนจนก็ผิดหรือเธอ. (ลำ) จนทั้งเซ่อ ผิดไปหรือเธอ จนให้ไกลเพิ่น สรรเสริญเพิ่นช้ำผู้รวยล้ำมั่งมูล เห็นเพิ่นวุ่น มีมั่งเงินตรา ยามไปยามมา พองถือพองต้อน จัดที่นอน กะให้ไปนอนใกล้ห้องลูกสาวตัวเอง ให้เขาได้คุยง่าย แม่นสิหงายสิคว่ำ บ่เห็นเว้าว่าเขา. (ร้อง) คนเรา ใช่อยากเกิดมาจน อยู่ไหนหน้ามน ที่ มันเลือกเกิดได้ จะซื้อเครื่องบิน สัมปทานทางรถไฟ สร้างตึกใหญ่ๆ ร้อยหลัง ให้ แม่ยาย.... (ลำ) เสียดายตัวเองเหลือล้น คนจนนอนแค้นนอนคลั่ง ผิดหวังคนได้เยาะเย้ย เห็นหน้า เพิ่นกะเหม็น เห็นย่างผ่าน เพิ่นถ่มน้ำลาย ยามย่างกราย ก้มหน้าซ้ำง้ำ เทิงเวรเทิงกรรม คนจนพ้อ....
26 กุมภาพันธ์ 2551 14:30 น. - comment id 827048
เพลงโปรดพี่เลยเด้อศิษย์น้อง
26 กุมภาพันธ์ 2551 15:35 น. - comment id 827068
โชคดีที่เกิดมาจน ชีวิตขัดสนแต่ก็ทนได้ ไม่หล่อแต่ขอเร้าใจ มีชีวิตต่อไปบนความเพียงพอ ไร้เงินแต่รวยน้ำใจ จะแคร์ทำไมใครมาว่าซ่อมซ่อ พวกรวยเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ เห็นหน้าหล่อ ๆ แต่ก็เลวถมไป ความดีใช่วัดด้วยเงิน พาชีวิตก้าวเดินอย่ามัวร้องไห้ พระเจ้าคัดคนไม่จริงใจ ให้ชีวิตเริ่มใหม่กับคนดี ๆ +*+*+*++*+*+*++*+*+*++*+*+*++*+*+*++*+*+*++*+*+*+ อิอิ อ่านกลอนอันนี้ของกี้แล้ว ต้องไปต่อด้วยกลอน "ผัวดีศรีทนได้" 5555+ เป็นไง สบายดีป่าว แต่งมาให้อ่านอีกนะ สนุก ๆ "คนจนแต่รวยน้ำใจ ใครจะว่ายากจน คนจนผู้ยิ่งใหญ่"
27 กุมภาพันธ์ 2551 17:31 น. - comment id 827422
ให้ตายเหอะ...เมืองไทยในวันนี้ ไม่มีเงินไม่มีทองไม่แลเหลียว เมื่อมหรอ...ก็เดินผ่านประเดี๋ยวเดี๋ยว โอ้ย...มีเลี้ยวมาเดินตามอยู่ร่ำไป คนดีดีไม่มีตังก็ไร้ค่า ไหนจะมาสู้เงินถังทองถุงได้ คนไร้เงินจึงสละแล้วซึ่งหัวใจ คนจัญไรแต่มีตังกลับได้ดี
29 กุมภาพันธ์ 2551 16:53 น. - comment id 828000
ยังยอดเยี่ยมเหมือนเดิมค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
