บอกไม่ได้กับใจในรู้สึก ที่ชอบนึกร่ำลึกสักแต่เฝ้า มักกระซิบซ้ำสุขเล่าเบาเบา กับรบเร้าขอพบอีกสักครา กับกาลนานสานฝันหลายปีนัก ใจยังถักเสกสรรค์วุ่นวนหา ปลายสะพานเคยยืนเยี่ยมจันทรา ที่เคียงคาสะท้อนคือเงาตน รู้ทั้งรู้เราต่างเกินสร้างฝัน ยังพัวพันเลือกสรรสู่สับสน ส่งเสริมเหงามาแวะสู่กมล สงสารใจจำทนว่างเวิ้งว้าง สุขบนลานวาดฝันที่ร้าวสร้อย สยบคอยร้อยรอนรอมิสร่าง ดังตะวันสาดแสงส่องแวะวาง หวังแค่สร้างรอยคุ้นสู่หัวใจ ดึกสงัดมักทักคิดจนหลอน เงาสลอนของเหงาจึงรุมใกล้ เสียงหัวใจกระซิบส่งไปไกล อยากให้ใครเสือกไสช่วยไล่ที...
โอเลี้ยง 17 ก.พ. 2551 14:27 น. - ID 112748 
1194
3
0
17 กุมภาพันธ์ 2551 14:35 น. - comment id 824583
กลบทสุนทรโกศล บังคับใช้แต่ ส พระองค์กับทรงฤทธิ์พระบิตุราช คิดถึงนาฏชนนีในไพรสาณฑ์ จะไปรับหม่อมราชสุริกากาญจน์ ให้คืนสู่เขตรสถานเสวยรมย์ (ศิริวิบุลกิตติย์)
17 กุมภาพันธ์ 2551 14:43 น. - comment id 824584
ปลายสะพานด่านทะเลริมท่า มองเวลาว่าอาทิตย์ลับแสง อีกฝั่งหนึ่งใฝ่ฝันฟ้าแก้มแดง ถึงยามแลงจันทราเธอมาเยือน.... ............................................ http://srakaew.tht.i
17 กุมภาพันธ์ 2551 22:17 น. - comment id 824647
ณ ปลายสะพานแห่งนั้น ยังมีฉันยืนคอยอยู่เสมอแวะมาอ่านจ่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2551 00:09 น. - comment id 824665
ดีดีดี เจ้ามีมี่
18 กุมภาพันธ์ 2551 00:59 น. - comment id 824670
เพียงเงาใจในจันทร์มาสั่นหลอก เพียงเงาหมอกสั่นไหวในใจเหงา เพียงห่างเหินเกินไปสองใจเรา เพียงเพราะเขาแทรกกลางสิ้นทางใจ อิอิ..น้องครับพอได้มั๊ยอย่างนี้..อยากเรียนด้วยนะ
18 กุมภาพันธ์ 2551 06:50 น. - comment id 824694
18 กุมภาพันธ์ 2551 21:11 น. - comment id 824856
จ้าโอเลี้ยง..... กลบทสุนทรโกศลงดงามไปอีกแบบ ลองฝึกแต่งแล้ว แต่ไม่ไม่ยอม"สุนทร" ซักที
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
