สายลมพา พัดรำเพย เชยชื่นจิต ให้หวลคิด ความหลัง ครั้งเก่าก่อน ได้พานพบ คบชาย ไร้อาวรณ์ เพี่ยงถ่ายถอน ความแค้น แน่นฝังใจ นำพาไป สุ่สถาน อันสงัด สุดจำขัด ด้วยแรง สู้ไม่ไหว ถูกกระทำ บีฑา ทั้งกายใจ คร่ำครวญให้ โหยหา และอาดูร อสูรร้าย กลับมาเกิด ไฉนนั่น มิได้หวั่น มิได้เกรง อาฆาตหนุน น้องสุดรัก มาตาย ไร้การุญ ใจคุกรุ่น สุมด้วยไฟ แห่งอารมณ์ แต่แล้วกาล ผันเปลี่ยน ไม่คาดคิด ในดวงจิต อสูรร้าย คล้ายสุขสม หลงเสน่ห์ ความดี น่าชื่นชม จำต้องข่ม ซ่อนไว้ กลางหทัย ยากจะเอ่ย ปากบอก คำว่ารัก ยากจะทัก วจีหวาน เกินขานไข ยากจะหัก ใฝ่หา หวลอาลัย ยากจะใคร่ คว้ามา แนบชิเชม สุดท้ายแล้ว กลับกลาย เป็นนักโทษ ความกริ้วโกรธ สลาย รักผสม นวลอนงค์ ปล่อยใจ ให้รื่นรมย์ ถูกเพาะบ่ม ตกเป็น จำเลยมาร ชีวินมธุรา
ชีวินมธุรา 12 ก.พ. 2551 15:15 น. - ID 112583 
1589
0
0
12 กุมภาพันธ์ 2551 16:05 น. - comment id 822643
กลอนทันสมัยจังค่ะ อิอิ..ไม่ได้ดูละครก็รู้เรื่อง จากอ่านกลอนนี่แระค่ะ..กำลังมาแรง
13 กุมภาพันธ์ 2551 09:26 น. - comment id 822896
วันจันทร์หน้าอวสานแล้วนะคะ รอลุ้นกันค่ะ คิคิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
