.. ค ว้ า ง .. มิรู้จะก้าวย่างทิศทางไหน มันเวิ้งเหงาเปล่าว่างอยู่ข้างใน เกินจะกล่าวคำใด-อะไรดี ..ใจหาย... คงเสียดายอุ่นหวานของวานนี้ นั่นรอยยิ้มของคืนวันอันแสนดี จะทอดทิ้งก็พิรี้พิไรครวญ .. หนึ่งใจขมปร่า .. จนอยากลาลาลับไม่กลับหวน อีกใจซึ้งถ้อยฝันพารัญจวน มันปั่นป่วนวุ่นว้าในอารมณ์ .. อย่างไร ? .. หัวใจจึงจักห้ามความขื่นขม เอ่ยคำลาแม้ว่าจะโศกซม หรือยอมจมเจ็บอย่างมิร้างลา .. By : รวี นิชา
ผู้หญิงช่างฝัน 7 ก.พ. 2551 15:19 น. - ID 112433 
1300
7
0
7 กุมภาพันธ์ 2551 15:51 น. - comment id 820891
บอกไม่ได้จริงๆค่ะว่าจะห้ามยังไง หมดปัญญาค่ะ รอดมาอีกปีแหละ ^_^
7 กุมภาพันธ์ 2551 16:42 น. - comment id 820913
..วาง... วางหัวใจเธอลง ณ ตรงนี้ แล้วหลับตาสักพักนะคนดี บนตักที่อบอุ่นละมุนละไม ภาพมันฟ้องน่ะคิดถึงคนช่างฝัน
7 กุมภาพันธ์ 2551 16:55 น. - comment id 820920
ค ว้ า ง... อยู่กลางป่ากว้าง เดียวดายกั้นขวาง ด้วยเหงาวางที่ใจ.....
7 กุมภาพันธ์ 2551 17:02 น. - comment id 820925
สวัสดีค่ะ ผู้หญิงช่างฝัน เหงาได้ใจจังเลยค่ะ
7 กุมภาพันธ์ 2551 18:43 น. - comment id 820977
..ตรม.. อันพร่างพรมหัวใจเกือบใกล้บ้า ลบรอยฝันพันทวีอันมีมา ด้วยหนึ่งลารักร่วงจากห้วงใจ ..เศร้า.. สุดบรรเทารักฝืนคืนไฉน ร้าวลึกเจ็บเหน็บย้ำยิ่งช้ำใน นี่หรือไรผลสนองของความรัก. เศร้ามาเศร้าไป..จนใจเศร้า..(เหมือนกัน) ครับ.อ่านแล้วอิน..กับความรู้สึก(เหงา+เศร้า) ลึกซึ้ง..ครับ
7 กุมภาพันธ์ 2551 19:02 น. - comment id 820981
สวัสดีค่ะ คุณผู้หญิงช่างฝัน.. ทำอย่างไร มิหวั่นไหว...ในรอยร้าว ทนข่มเจ็บวันเหน็บหนาว อยากจะมีสักคราวที่ลบเลือน... คิดถึงคุณจัง
7 กุมภาพันธ์ 2551 19:36 น. - comment id 821001
เคว้งอ่ะนะ
7 กุมภาพันธ์ 2551 21:33 น. - comment id 821066
จ้า คุณผู้หญิงช่างฝัน... ชีวิตเราก็เหมือนใบไม้ที่ลอยคว้างในอากาศ สุดแท้แต่ลมจะพัดไป....
7 กุมภาพันธ์ 2551 22:58 น. - comment id 821100
เป็นกลอนที่งามกลอนหนึ่งครับ
แก้วประเสริฐ.
8 กุมภาพันธ์ 2551 07:17 น. - comment id 821148
สวัสดียามเช้าค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
