เป็นแค่คนบนพื้นดินเพียงคนหนึ่ง คนที่ซึ่งไม่มีวันพบเธอได้ โลกของเธอกับฉันต่างเกินไป แต่ทำไมฟ้ากว้างใหญ่พาพบเจอ --- อาจเป็นเพราะดวงดาวบนฟากฟ้า ที่ให้ความเมตตามาเสมอ เพียงให้เราพบกันฉันและเธอ ไม่พร่ำเพ้อโดดเดี่ยวและเดียวดาย --- แต่เมื่อพบคบกับเธอในวันนี้ ทุกเช้าที่ตื่นขึ้นมาฟ้าพลันใส นอนหลับฝันก็แสนอุ่นกรุ่นหัวใจ หากจากไกลใจคงหยุดสุดที่เธอ --- ลมคงพัดใจเธอมาจากฟากฟ้า สายฝนรักปล่อยปลดมาจากฟ้าเผลอ ความห่วงหาอ้อนวอนดินละเมอ ให้ฉันนั้นเคียงคู่เธอตลอดไป
4 กุมภาพันธ์ 2551 22:12 น. - comment id 819567
เศร้าจังน้อ
5 กุมภาพันธ์ 2551 15:55 น. - comment id 820007
โศกเศร้า แต่สมหวัง ขอเป็นกำลังใจ
5 กุมภาพันธ์ 2551 16:08 น. - comment id 820019
เศร้าโศก แต่สมหวัง ขอเป็นกำลังใจ
6 กุมภาพันธ์ 2551 13:52 น. - comment id 820475
ธรรมชาติเอื้ออาทรดีจัง น่าเกิดกับคู่รักอื่นๆมั่งเนอะ
6 กุมภาพันธ์ 2551 16:18 น. - comment id 820531
เพราะรักเพราะจัง เพราะรักจัง
6 กุมภาพันธ์ 2551 16:32 น. - comment id 820542
รักเพราะ ฟ้าดินเมตตา
7 กุมภาพันธ์ 2551 12:56 น. - comment id 820822
ชอบ....ชอบ เพราะดี