Use this picture. ค่ำคืนนี้ฟ้าคล้ำใจเหงาเศร้า จันทร์งีบซุกซบเข้าเมฆฝนหม่น มองฟ้าหมองเหม่อร่ำเร่ารนค้น ร้องรียกคนในใจคล้ายหนาวร้าว คิดนึกลอยล่องจิตจ่อเหน็บเจ็บ ใจน้อมจ่อมเกินเก็บตรอมราวผ่าว ตรมรุกพอกพร้อมช้ำระนาวยาว รอนในยามก้าวไกลเกินเหม่อเพ้อ กับหมองพล่ามผ่านหน้าใช่คลายหาย ช้ำครวญไห้หวนกรายทุกเพ้อเผลอ ท้อพ้อพร่ำเพราะเหงามิเจอเธอ มักเจ็บทุกข์ทั้งเก้อคะนึงอึง ครวญในอกอาบโศกวุ่นวันหวั่น วนเวิ้งว้างเอื้อมฝันคิดดึงถึง ครวญด้วยทุกข์ถมรอนใช่ซึ้งตรึง ช้ำเศร้าตมตามพึ่งรุมนิ่งพิง...
โอเลี้ยง 4 ก.พ. 2551 18:48 น. - ID 112325 
1395
3
0
4 กุมภาพันธ์ 2551 19:04 น. - comment id 819448
หนาวกายผิงไฟห่มผ้าหาย หนาวทรวงในรุ่มร้อนจิตสับสน หนาวจิตเมื่อคิดถึงใจร้อนรน หนาวเหมือนคนขาดใออุ่นหว้าวุ่นใจ......... ...................................................... http://srakaew.tht.i
4 กุมภาพันธ์ 2551 20:57 น. - comment id 819511
เก่งทั้งคู่ตูก็เก่งเก่งทั้งผอง ตามครรลองลองไล่ลามตามผสม ดูโดดเดี่ยวเดียวดายดอกตอก..อกตรม ถึงระทมถูกถมทับลับเร้นรอย ก.พ.ป...(กลอนพาเป็น)...อิ...อิ
4 กุมภาพันธ์ 2551 20:59 น. - comment id 819514
ดีเนาะ..นานๆ จะเจอคนเล่นกลอนปวดหัวกันสักครั้ง เยี่ยมจริงๆ ทั้งคนต้น..คนต่อ
4 กุมภาพันธ์ 2551 21:47 น. - comment id 819554
คุณคนข้างบน ไอคิวไม่ถึงมั้ง ถึงอ่านไม่ออก นิสัยเสียนะคุณ ไม่ชอบกลอนเขาก็ไม่ต้องมาป่วนก็ได้ กริยาส่อสกุล
4 กุมภาพันธ์ 2551 22:21 น. - comment id 819574
หน้าส่วนตัว
4 กุมภาพันธ์ 2551 22:43 น. - comment id 819594
ดีจ้ามี่... แต่งให้อ่านเรื่อยๆนะจ้ะ.....
5 กุมภาพันธ์ 2551 04:04 น. - comment id 819665
เรียนทุกท่าน อันกลอนกลบทนั้น ครูกลมักบอกว่า กลบท คือ การประดิษฐ์ คิดแต่งคำประพันธ์ ให้มีลักษณะ แปลกไปจากเดิม โดยลักษณะ บังคับเดิม ของคำประพันธ์นั้น ยังคงใช้อยู่ครบถ้วน แต่แต่งเพิ่มเติมขึ้นให้ต้องตามลักษระของกล คำประพันธ์ ที่แต่งเป็น กลได้มีทั้ง โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน และร่าย ซึ่งสามารถแต่งได้เป็น ๒ แบบ คือ แบบกลอักษร และแบบ ซ่อนรูป (เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า กลแบบ) กลบทเป็น เครื่องแสดงสติปัญญา ของกวีในการที่ จะคิดค้น พลิกแพลง กวีนิพนธ์ แบบฉบับ ให้มีลักษณะ เด่นเป็นพิเศษขึ้น โดยการเพิ่ม ลักษณะบังคับต่างๆ และเป็นเครื่อง ลับสมอง ลองปัญญา ในหมู่กวี ด้วยกัน ในการที่จะ พยายาม ถอดรูปกลแบบ ที่ซ่อนไว้ให้สำเร็จ ผลพลอยได้ ก็คือความไพเราะ ของกวีนิพนธ์ แต่ก็มีกลบท อีกจำนวนไม่น้อย ที่ไพเราะสู้ คำประพันธ์ ธรรมดาไม่ได้ เนื่องจาก กวีเพิ่มลักษณะบังคับ ที่ไม่เอื้ออำนวย และครูที่เล่นกลอน เล่นคำมาตลอดนับสิบๆปีท่านหนึ่ง ก็ได้กล่าวว่า ผมเคยพูดหลายหนแล้วว่ากลบททำให้เดินความยาก แปลว่าจะทำให้รสความด้อยลง ผมจึงไม่ชอบกลบท แต่ยอมรับว่ามันเป็นแบบฝึกหัดที่ดี เพราะทำให้ต้องคิดคำมากกว่าปกติ โอเลี้ยงเพิ่งหัดเรียนแค่ไม่ถึง 3เดือน ยิ่งใช้คำด้อยมากกว่าครูทั่วๆไป การสื่อความยิ่งยาก มักเล่นเน้นคำ เพราะการจำคำได้มากเท่าไร ก็เป็น คุณประโยชน์กับ การเขียนกลอน ถ้า ผู้ใดรู้สึก "ระคาย" ในความรู้สึกต้องขออภัย ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
5 กุมภาพันธ์ 2551 07:57 น. - comment id 819705
จ้า คุณโอเลี้ยง ขอเป็นกำลังใจจ้า พยายามต่อไปเถิด ดอกไม้แม้จะมีกลิ่นหอมหรือไม่ก็ตาม แต่ก็แต่งแต้มโลกให้งดงามทั้งนั้น...
5 กุมภาพันธ์ 2551 08:31 น. - comment id 819730
อยากแต่งได้บ้างนะครับ ดูยากมากเลย จะแต่งได้ไหมน้า โหยยยยยยยย ไม่เอาดีกว่า
5 กุมภาพันธ์ 2551 12:31 น. - comment id 819910
5 กุมภาพันธ์ 2551 14:29 น. - comment id 819965
วันนี้เข้ามาช้าไปนิดแต่ก็ขอแวะชม ช้ำยามไกล..จากกลบทช้างประสานงาบวก ด้วยกลทบทก้านต่อดอก..ขนาดเพิ่งหัด ยังจัดเรียงคำเอมาต่อเป็ความได้...นี่เห็น อนาคตจะไกลแน่..หละครับ..โอเลี้ยง มีความตั้งใจอย่างนี้..อีกไม่นานคงจะเทิร์น โปร..อย่างพี่ๆท่านที่ชำนาญการได้ไม่ยาก อย่างไรก็ขอให้กำลังใจกับความพยายามและ ความตั้งใจของโอเลี้ยงเป็นอย่างยิ่งครับ.. และระลึกไว้เสมอนะครับว่า นานาประเทศล้วน นับถือ คนที่รู้หนังสือ แต่งได้ ใครเกลียดอักษรคือ คนป่า ใครเยาะกวีไซร้ แน่แท้ คนดง
5 กุมภาพันธ์ 2551 15:38 น. - comment id 819997
ค่ำคืนนี้ ฟ้ามืด ครึ้มสลัว ผืนฟ้ามัว หมองหม่น เหมือนคนเศร้า มองฟากฟ้า ไกลไกล โอ้ใจเรา คิดถึงเขา จริงจัง ยังหนาวใจ
15 กุมภาพันธ์ 2551 20:26 น. - comment id 824283
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
