ใช่นักโทษ จองจำ นำโซ่ผูก ยึดกระดูก มิให้ ห่างไปไหน ทั้งที่เพียง ปลายนิ้ว เกี่ยวกันไป ไกลแสนไกล จะอยู่ ข้างเคียงเธอ อ้างคำมั่น สัญญา มาผูกมัด มิให้ผลัด แปรไป อยู่เสมอ ปรารถนา เมื่อใด ต้องได้เจอ รักที่มี ต่อเธอ จึงจืดจาง ถ้าเธอคิด ผูกกาย ไม่ให้หนี ทุกทุกวัน ที่มี หลบลี้ห่าง ถ้าเธอเลือก ผูกใจ ในตาราง จะมองหา ช่องว่าง หลุดรอดไป ถ้าเธอเลือก แรงมา จะแรงตอบ คิดให้รอบ ตรองให้ดี วิธีไหน นำความรัก ทอถัก เป็นสายใย มาพันเกี่ยว ดวงใจ ไว้ด้วยกัน เพียงเส้นไหม บางเบา เงาสะท้อน จึงสามารถ โอนอ่อน พันผูกฉัน ทว่าโซ่ แสนหนัก ไม่มีวัน จะมิอาจ ผูกพัน แม้เพียงกาย
Alphilic 30 ม.ค. 2551 18:08 น. - ID 112158 
1531
1
0
30 มกราคม 2551 19:06 น. - comment id 817418
สวัสดีค่ะ น้อง Alphilic งดงามมากๆค่ะ
31 มกราคม 2551 06:05 น. - comment id 817535
เพราะผูกพันสายใจใยซาบซึ้ง สลักซึ่งรอยอาทรเอื้ออ่อนหวาน เส้นไหมรักถักคล้องผ่านม่านเวลา อยากบอกว่าคิดถึงซึ้งผูกพัน.
31 มกราคม 2551 15:45 น. - comment id 817665
รู้เหตุผลละที่ไปเรียนวิชาการต่อสู้ เพื่อสิ่งนี้นี่เอง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
