"ต้องตา" ....ครั้นออกมานอกระเบียงแก้ว ดาราแพรวแวววับกับเวหา คิดคะนึงถึงน้องต้องตา พอเห็นหน้านงลักษณ์ประจักษ์ใจ บุราณว่าอย่าเมินยามเหินห่าง จะระคางร้างลาน่าสงสัย แต่ใจพี่ห่างรักสักเท่าไร มิได้เมินเหินใจไปสักที หน้าน้องละอองนวลหวนเห็น ดังดวงจันทร์วันเพ็ญประไพศรี โอษฐ์เจ้าเอ๋ยจิ้มลิ้มชวนฉิมพลี มิได้มีส่วนไหนระคายตา กิริยายั่วยวนยิ่งชวนเพลิน เจิดจำเริญท่วงทีดีหนักหนา ยามชะม้อยช้อยชายนัยน์ตามา เจียนเป็นบ้าเสียเพราะรักหนักดวงใจ วอนสวรรค์วันสว่างกลางภิภพ อย่าด่วนจบอย่างดวงจิตคิดสงสัย ดูถึงจันทร์ดั้นถึงแจ่มแอร่มไกล ขอข้าจ้อยคอยขวัญใจให้พบกัน กระต่ายเตือนเดือนสว่างกลางเวหา หมายจันทราจนกว่าจะอาสัญ เหมือนพี่หมายดวงใจวิไลวรรณ ถึงสิ้นฉันก็ไม่ร้างไม่ห่างเอย ฯ
28 มกราคม 2551 18:56 น. - comment id 816382
..เอาใจช่วยครับ..ให้คนที่ต้องตา.. ต้องใจเราบ้าง...
28 มกราคม 2551 19:39 น. - comment id 816408
นามปากกาไพเราะมากค่ะ เพชรสังคีต ๏ พักตร์นุชดุจรัมภาอุษาสวรรค์ ขนงดั่งเกาทัณฑ์แรมจันทร์เสี้ยว พริบเนตรเฉกพลอยมาร้อยเรียว โอษฐ์กระจับรับเกลียวกับเรียวทนต์ ๏ ลีลาเยื้องกายละม้ายหงส์ โฉมยงแย้มสรวลดั่งมวลฝน บทมาลย์ปานกลีบจีบอุบล เยื้องยุคลยาตรายามคลาไคล ๏ พิศนลาฏมาสแม้นดั่งวงแข ศกแลระยับจับนิลถวิลให้ พจน์เสนาะดุจเสกการะเวกไพร ในม่านใจหทัยพิศสฤทธิ์งาม ๏ โฉมประจักษ์ลักขณาสง่าศรี กัลยาณีตรีภพจบโลกสาม สถิตอยู่ดาวดึงส์คะนึงนาม ทิวาหวามวามจันทราสุขาวดี ๏ หอมเอยหอมกว่าผกาไหน ใสเอยใสกว่าหยาดอมฤตใดในสรวงนี้ เรียงร้อยสร้อยรัตนะอัญมณี สวมศอเทวีมณีใจ ๏ สถิตแดนดาวใดในสรวงสวรรค์ ฤาสถิตกลางไพรสัณฑ์หิมพานต์ไหน วอนนุชแม่สถิตสู่ฤาชุใจ ห้วงหทัยของกระต่ายที่หมายจันทร์ ๚ะ๛