สอง..สายน้ำ

ปางสีฝุ่น

จาก..สองสายธาร..
ต่างเอื่อยรินล่องไหลผ่าน..
บนเส้นทาง..สายกาลเวลา..
ภายใต้แสงเงา..แห่งดวงตะวัน..
หนึ่งคือสายธาร..เอื้ออารีย์จากใจฉัน..
และอีกหนึ่ง..คือ..ลำธารความฝัน..ของเธอ..
ต่างรินไหล..แล้วหลอมรวมไว้..จนเป็นหนึ่ง..
ณ.ตรงจุด...ซึ่ง..สายลมละเมอ..
ดั่งฉัน..และ..เธอ..เอื่อยไหลไปบนความเข้าใจ
เกิดเป็น..พันธนาการ..ของ..สองสายน้ำ
กับ..ความผูกพัน..อันยิ่งใหญ่..
ซึมซับ.รับรู้..ในความห่วงใย..
หลอมรวมกันเป็น..แม่น้ำสายใหญ่...
ภายใต้ดวงตะวัน.สีทอง
++ - - - - - ++
จากหนึ่ง..แม่น้ำสายใหญ่..
ร่วมล่องรินไหลผ่าน.
บนเส้นทาง..สายกาลเวลา..
ภายใต้แสงเงา...แห่งดวงตะวัน..
แล้วไหลแยก
แตกจากกัน..เป็น.สอง.เส้นทาง..
หนึ่งคือสายน้ำว่างเปล่าในใจฉัน..
อีกหนึ่งคือ..สายน้ำฝันสลาย..จากเธอ..
ณ.ตรงจุดปลาย...สายลม..ละเมอ..
ดั่งฉันและเธอ..ต่างหลงทิศทาง
ร้างไร้....ความเข้าใจ..
หลุดพ้น..พันธนาการจาก..หนึ่งแม่น้ำ
ไร้สิ้นซึ่งความผูกพัน..อันยิ่งใหญ่..
เลือนลาง..ห่างหายใน..ความห่วงใย..
ต่างเป็นสายน้ำเดียวดาย
ใต้ดวงตะวัน.สีทอง