๒๑ ชั่วชีวิตเด็กสาววัยสิบห้า ผ่านเหว่ว้าหดหู่ไม่ถ้วนที่ ผ่านคนเย้ยทั้งสายตาทั้งวจี เพราะเธออ้วนพ่วงพีเกินเรียกงาม จึงไม่เคยมีหนุ่มฝากคิดถึง มีแต่หนุ่มหน้าขึ้งจ้องเหยียดหยาม เมื่อหนุ่มหล่อมาแกล้งรักเฝ้าเดินตาม ไม่ต้องถามเธอสุขมากเพียงไร ๒๒ อันที่จริงเธอนั้นใช่โง่เขลา แค่เหงาเศร้าขาดคนปลอบเวิ้งไหว ทั้งรูปร่างหน้าตามองด้อยไป จึงขาดคนเอาใจทอดไมตรี อีกบิดามารดาทำงานยุ่ง ไม่มาวุ่นสุงสิงในวิถี พาเธอเคว้งลอยคว้างบนชีวี ขาดคนชี้แนวทางให้ก้าวเดิน ๒๓ เมื่อเบื่อเพื่อนช่างติคอยแขวะหน้า ถูกเพื่อนว่าเรื่องอ้วนจนขัดเขิน เธอเริ่มอยู่ติดห้องท่องเน็ตเพลิน จึงหลงเดินเข้าข่ายชายชั่วช้า การท่องเน็ตพาเธอสุขเหมือนฝัน ได้คุยกันท่ามกลางคนหลากหน้า ไม่ต้องเห็นรูปร่างสิ่งขัดตา ได้เจรจาอวดอ้างแต่รื่นรมณ์ ๒๔ แต่เรื่องเหงาเรื่องรักประสาสาว เป็นเรื่องราวกรุ่นกลิ่นหวังสรรค์สม เพราะวัยรุ่นวุ่นว้างร้อนอารมณ์ มักผูกปมไฟเสน่หาเร็วรุนแรง ๒๕ แค่เดือนกว่าเงินหลายหมื่นก็หมดสิ้น ชายปลิ้นปล้อนวางแผนเริ่มแสดง แต่งเรื่องเศร้าหลอกสาวไม่ระแวง ด้วยข้อแจ้งแจ่มแจ๋วว่าช่วยคน พี่สาวพี่เขามีท้องมีไส้ เกิดป่วยไข้ล้มเจ็บล้มหลายหน ต้องไปนอนโรงพยาบาลรักษาตน กันลูกหล่นก่อนทันจะคลอดมา แต่ขาดเงินค่ายาอีกค่าหมอ มีไม่พอค่าห้องค่ารักษา พี่เขยมาอ้อนวอนช่วยค่ายา พี่มิอาจชักช้าไม่ช่วยไป ส่วนการค้าที่หุ้นร่วมกับเพื่อน จำต้องเลื่อนผลัดไปด้วยไม่ไหว เงินที่น้องกู้ให้ร่อยหรอไป พี่หมดกำลังใจจะหุ้นแล้ว ตอนนี้นะเหลือเพียงแค่นิดหน่อย ไม่กี่ร้อยคงแย่ ต้องกินแห้ว เพราะค่าห้องมาทวงหลายทีแล้ว คงไม่แคล้วอดข้าวป่วยอีกคน ๒๖ ชายอัปรีย์หลอกสาวได้นับสิบ ก่อนลิบลับหายหน้าไปอีกหน จนผ่านกาลครึ่งปีจึงเยี่ยมยล ออนเอมฯบ่นโดนปล้นทั้งเจ็บตัว เชื่อหรือไม่สาวสาวต่างหลงเชื่อ รีบมาช่วยเผื่อแผ่เฝ้าเกลือกกลั้ว ทั้งเครื่องดื่มเงินทองทั้งพลีตัว ให้คนชั่วปรีดาในอีกครั้ง ๒๗ หาใช่สาวทุกคนเป็นคนโง่ แต่ช่องโหว่คือเหงาขาดความหวัง เมื่อมีชายรูปหล่อไม่อินัง มานั่งอ้อนแม้รู้ลวงใจยังยอม รู้ว่าหลอกใจก็นิ่งให้เขาหลอก ดีกว่าบอกตัวเองขาดคนถนอม แม้เสียเงินเสียตัวแลกเงาปลอม ใจก็พร้อมยอมพลีทุกเวลา ๒๘ จุ๋มก็เป็นสาวหนึ่งยอมให้หลอก เขาปอกลอกเธอรู้ทุกปัญหา แต่ตัวเธอยอมนิ่งใช่ไร้ปัญญา เพราะได้หน้าอวดเพื่อนมี แฟนงาม ๒๙ เจ็ดปีมาตุ้ยนุ้ยสาวเสียหลายหมื่น อยู่บนรักขมขื่นหมดแรงห้าม ทั้งข้าวของที่เทิดทูนทุกโมงยาม เธอจ่ายเกินสามแสนเลยมาไกล เธอทำได้แม้แต่ขโมยของ เฝ้าคอยจ้องสิ่งของยามเผลอไผล ใครลืมไว้เธอฉวยอย่างว่องไว นำไปให้ชายชั่วแลกเมตตา แม้ทำแท้งหลายหนยังทนได้ เธอทำไปเกินครั้งกับการฆ่า เพราะตัณหาหน้ามืดลืมกินยา ด้วยเพลินกามาใช่หวังได้เด็กไว้ ๓๐ เป็นอุทาหรณ์สอนใจเด็กวัยรุ่น อย่ามัวคุ้นหลงเหงาจนหวั่นไหว อย่ามัวเชื่อเสพกามคลายทุกข์ไป สิ่งใดใดย่อมมิง่ายดั่งคำนึง ............จบ..............
โอเลี้ยง 20 ม.ค. 2551 16:35 น. - ID 111805 
727
1
0
20 มกราคม 2551 18:46 น. - comment id 813236
หวัดดี จ้า........ จะมีภาค ๒ ต่อมั้ยจ้ะ...
20 มกราคม 2551 21:43 น. - comment id 813309
แวะมาอ่านฮับ
21 มกราคม 2551 16:35 น. - comment id 813644
ยอดมากจ้า
15 กุมภาพันธ์ 2551 20:02 น. - comment id 824273
ขอบคุณ พี่แจ็ค พี่เก่ง พี่เอิน ที่แวะมาอ่านค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
