เพราะเราไม่เข้าใจกัน หรือเพราะเราไม่ยอมให้กัน...จึงต้องเป็นแบบนี้ เมื่ออีกคนก็เหมือนไฟพร้อมจะเผาไหม้อยู่ทุกที อีกคนก็เหมือนน้ำมันชั้นดี...ที่เฝ้าหยอดลงเปลวไฟ เมื่อความร้อนเจอความร้อน ก็พักกันไปก่อนดีกว่าไหม จะฝืนดันทุรังอีกทำไม เจ็บกันทั้งสองฝ่าย...ไม่คุ้มเลย
9 มกราคม 2551 09:10 น. - comment id 809094
ฝืนไปอีกนิดหน่อยค่ะ ให้ตายกันไปข้างหนึ่ง
9 มกราคม 2551 11:17 น. - comment id 809140
แวะมาทักทายจ้า
9 มกราคม 2551 21:15 น. - comment id 809462
ความเข้าใจในสิ่งที่เราเข้าใจ บางทีอาจจะไม่ใช่ แต่บางที่ความไม่เข้าใจในสิ่งที่ไม่เข้าใจกลับแปร เปลี่ยนไปในทางตรงกันข้ามก็ได้นะ แก้วประเสริฐ.
9 มกราคม 2551 22:03 น. - comment id 809492
แต่ผมแฮลกอฮอร์เด้อ...พรึบๆ..เชียวแหละเลยไม่อยากอยู่ใกล้ไฟ
9 มกราคม 2551 22:38 น. - comment id 809511
กำลังจะบอกว่า งั้นอัลมิตราเป็นผักบุ้งเอง แต่สงสัยจะไม่ ฮา .. อ่ะ
10 มกราคม 2551 08:45 น. - comment id 809600
คุณแสนแก้วครับ ....ผ่านมาอ่านสำนวนของคุณแสนแก้วครับ... ขอบคุณนะครับสำหรับร้อยแก้วกึ่งร้อยกรอง ที่ซ่อนนัยยะแง่มุมของความคิดดีดีไว้ให้ถอดรหัส ********************************************* คุณอัลมิตราครับ... อ่ะนะ...แล้วใครจะเป็นเต้าเจี๊ยวดีล่ะเนี่ย... (ฮา ฮา นะครับ)
10 มกราคม 2551 20:46 น. - comment id 809843
ขอบคุณ พี่เพียงพลิ้วที่คอยเป็นกำลังใจให้แสนแก้วมาตลอด ขอบคุณ คุณBlack Moon ที่แวะมาทักทายนะคะ ขอบคุณ คุณแก้วประเสริฐที่มาให้คำคมข้อคิดดีค่ะ ขอบคุณ คุณฝากฝันที่แวะเข้ามาคุย ขอบคุณ คุณอัลมิตราที่เข้ามาสร้างความฮาค่ะ และขอบคุณ คุณเดียวดายที่เข้ามาติชมนะคะ เดี๋ยวแสนแก้วขอเป็นเต้าเจี๋ยวเองแล้วกัน