คำนึงอาบอ่อนแอ
โอเลี้ยง
คิดคะนึงถึงเธอใครคนหนึ่ง
ทรวงซาบซึ้งซ่อนห่วงระรุ่มไหว
รอนลามร้อนห่างตาสะเทือนใจ
รอร่ำไรร่ำร้องรั้งฤทธิ์ร้าง
ก่อนกรายใกล้อาบชื่นระรื่นสุข
ไม่เกลียดทุกข์ซุกซนกำแหงกร่าง
มาแจ่มแจ้งรู้จริงใจจืดจาง
เมื่อคนข้างห่างเคียงเลือนลับตา
รสคิดถึงตรึงตราจนช้ำหนอง
หมดคะนองขัดข้องทุกปัญหา
แสงเรืองรองเดือนเด่นดูขัดตา
พาอุราระรัววุ่นวายร้อน
คิดประเดี๋ยวคงหายลดรอยเศร้า
ลดร้อนเร่าหยุดเจ็บหมดหลอกหลอน
ยิ่งดึกยิ่งรู้สึกแค่คำวอน
เมื่อใจครวญสะท้อนผ่านราตรี
ต้นคะนึงเติบโตมิหยุดนิ่ง
จิตรุ่งริ่งบนฝันยากแซมสี
เวิ้งอ้างว้างขาดหวานพรมฤดี
บนวิถีคะนึงอวลอ่อนแอ